Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2021 (ΙΕΡΑΡΧΟΥ)

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2021 (ΙΕΡΑΡΧΟΥ)

(Ἐφεσ. ε´ 8 - 19)

Τό ἀποστολικό αὐτό ἀνάγνωσμα ἔχει ἐπιλεγεῖ πρός τιμήν τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος, τή μνήμη τοῦ ὁποίου τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος σ΄ αὐτό περιγράφει πῶς πρέπει νά ζοῦν οἱ ἁγιασμένοι πιστοί.

Λέει λοιπόν: «ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε». Νά συμπεριφέρεστε σάν παιδιά τοῦ φωτός. Διότι ὁ καρπός πού παράγει τό Ἅγιο Πνεῦμα στίς ψυχές, φαίνεται ἐξωτερικά μέ ἐκδηλώσεις καλοσύνης, δικαισύνης καί ἀλήθειας. Νά ἐξετάζετε, συνεχίζει, νά μάθετε τί εἶναι εὐάρεστο στόν Κύριο. Καί νά μή γίνεστε μέ τήν ἀνοχή σας συνένοχοι στά σκοτεινά ἔργα, πού δέν φέρνουν κανένα καρπό. Ἀντί νά τά ἀνέχεστε, νά τά ἐλέγχετε. Διότι τά ἔργα πού κάνουν κρυφά οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, εἶναι τόσο αἰσχρά, ὥστε καί μόνο τό νά μιλᾶ κανείς γι΄ αὐτά φέρνει ντροπή. Διότι καθετί πού δέν φοβᾶται τόν ἔλεγχο καί δέν δυσκολεύεται νά φανερωθεῖ εἶναι φῶς. Γι΄ αὐτό τό Ἅγιον Πνεῦμα φωνάζει σέ κάθε ἁμαρτωλό μέ τό στόμα τῶν προφητῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης: Σήκω ἐπάνω ἐσύ πού κοιμᾶσαι τόν ὕπνο τῆς ἁμαρτίας καί ἀναστήσου ἀπό τόν πνευματικό θάνατο. Καί θά σέ φωτίσει ὁ Χριστός.

Αὐτές τίς ὁδηγίες πού ἔδωσε ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος στούς Ἐφεσίους, τίς τήρησε στή ζωή του καί ὁ ἅγιος Σπυρίδων. Διότι καί ὁ ἴδιος ἀκτινοβολοῦσε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, ἦταν λουσμένος στό φῶς του. Γεννήθηκε καί ἀνατράφηκε στήν Κύπρο μέσα σέ μία οἰκογένεια ποιμενική, σέ περιβάλλον ἁγνότητας καί εὐσεβείας. Καθημερινά ἐργαζόταν τόν ἁγιασμό τῆς ψυχῆς του. Δοκιμάστηκε πολύ μέσα στό καμίνι πολλῶν θλίψεων καί ἄστραψε σάν χρυσός ἡ ἀρετή του. Ὁ πόνος ἐξάγνισε τήν ψυχή του καί τήν πλούτισε μέ φῶς χάριτος καί ἁγιότητος.

Κάποια στιγμή ὁ Θεός τόν κάλεσε νά γίνει ποιμένας λογικῶν προβάτων. Κι αὐτός εἶχε ὅλα τά πνευματικά χαρίσματα γιά τή μεγάλη αὐτή ἀποστολή. Ἦταν πρᾶος, συνετός, ἀνδρεῖος. Ὅλοι ἀναγνώριζαν τήν ἀρετή του. Γι΄αὐτό καί ὅταν ἦλθε ἡ ὥρα, τόν προέτρεψαν νά δεχθεῖ τήν ὑψηλή ἀποστολή τῆς ἱεροσύνης, στήν ὁποία τόν καλοῦσε ὁ Θεός. Καί ἀργότερα, ὅταν χήρευσε ἡ ἐπισκοπή Τριμυθοῦντος, κλῆρος καί λαός ζητοῦσαν ἐπίμονα νά ἀνέλθει στό θρόνο ὁ Σπυρίδων. Τώρα ὁ λύχνος τίθεται «ἐπί τήν λυχνίαν». Τώρα φωτίζει ἀκόμη περισσότερο. Τώρα ἀρχίζει νέα ζωή, νέα δράση, νέοι ἀγῶνες. Ὁ ἅγιος ἱεράρχης συμπεριφέρεται σέ ὅλους μέ ἁπλότητα, εἶναι ὁ παρήγορος τῶν θλιβομένων, ὁ προστάτης τῶν πτωχῶν, ὁ ἰατρός τῶν ἀσθενῶν. Τό φωτιστικό του ἔργο εἶναι μεγάλο καί ἀκτινοβολεῖ μέ τό λόγο του, τή ζωή του, τά θαύματά του.

            Στή συνέχεια ὁ ἀπόστολος Παῦλος τονίζει ὅτι οἱ πιστοί πρέπει νά συμπεριφέρονται μέ σοφία καί σύνεση. Λέει συγκεκριμένα: «Βλέπετε πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μή ὡς ἄσοφοι, ἀλλ΄ ὡς σοφοί». Νά προσέχετε πῶς συμπεριφέρεστε, ὄχι σάν ἄσοφοι, ἀλλ΄ ὡς σοφοί. Νά ἀξιοποιεῖτε κάθε πνευματική εὐκαιρία, γιά νά ὠφελεῖστε πνευματικά. Διότι ἐξαιτίας τοῦ κακοῦ πού ἐπικρατεῖ, οἱ ἡμέρες εἶναι γεμάτες σκάνδαλα. Γι΄ αὐτό προσέχετε νά μή γίνετε ἀνόητοι, ἀλλά νά ἐξετάζετε σέ κάθε περίπτωση ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Κυρίου. Καί μή μεθᾶτε μέ κρασί, διότι στή μέθη ὑπάρχει ἀσωτία. Ἀλλά νά γεμίζετε μέσα σας μέ Ἅγιο Πνεῦμα. Καί τότε ὁ θεῖος ἐνθουσιασμός πού θά γεμίσει τίς καρδιές σας, θά ἐξωτερικεύεται. Κι ἔτσι θά ψάλλετε ψαλμούς καί ὕμνους καί ὠδές πνευματικές τραγουδώντας καί ψάλλοντας ὕμνους στόν Κύριο μέ τήν καρδιά σας.

            Μέσα στό ἱερό αὐτό κείμενο ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος ζητᾶ κυρίως ἀπό τούς πιστούς νά συμπεριφέρονται μέ σοφία καί σύνεση. Αὐτήν ἀκριβῶς τή σοφία εἶχε ὁ ἅγιος Σπυρίδων. Ἐνῶ ἦταν ἀγράμματος, ἐνῶ δέν εἶχε σπουδάσει σέ κανένα πανεπιστήμιο, διέθετε τήν ἄνωθεν σοφία, τή σοφία τοῦ Θεοῦ. Καί αὐτήν ἀκτινοβολοῦσε σ΄ὅλη του τή ζωή. Ἕνας ἀγράμματος δίδασκε, νουθετοῦσε, συνέτιζε. Μετέδιδε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἤθελε νά σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐπαρχίας του. Γι΄ αὐτό διαρκῶς ὁδοιποροῦσε, περιόδευε, δίδασκε τή χριστιανική ἀλήθεια μέ ζῆλο καί χάρη Θεοῦ. Κι ὅταν τόν κάλεσε ὁ Θεός στήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο τῆς Νικαίας, ἔγινε φρουρός τῆς χριστιανικῆς ἀλήθειας καί πίστεως. Αὐτός ὁ ἀγράμματος σοφός ἐδογμάτισε ἀνάμεσα στούς πιό μορφωμένους ἐπισκόπους ὅλης τῆς τότε οἰκουμένης. Μέ θεόπνευστα ἐπιχειρήματα καί μέ ἕνα ἐντυπωσιακό θαῦμα διεκήρυξε περίτρανα ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἕνας στή φύση του καί συνάμα τρία πρόσωπα. Ἡ δική του παρέμβαση καί τό θαῦμα πού ἔκανε, εἶχαν καταλυτικό ρόλο στίς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου αὐτῆς.

            Ἀλλά καί σ΄ὅλη τήν ὑπόλοιπη ζωή του ὁ Ἅγιος δίδασκε διαρκῶς τό ποίμνιό του μέ σοφία, ὥσπου στίς 12 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 350 τόν κάλεσε ὁ Κύριος κοντά του. Μέ πόνο ψυχῆς τό ποίμνιό του τόν ἐνταφίασε καί μέ εὐλάβεια πολλή διαφύλαξε τό ἄφθορο λείψανό του, τό ὁποῖο παραμένει θαυματουργικά ἀκέραιο μέχρι σήμερα καί φυλάσσεται στή Κέρκυρα. Ὁ ἅγιος Σπυρίδων μέ τήν ἁγία ζωή του, τό φῶς καί τή σοφία του διδάσκει καί σήμερα ὅλους μας. Καί μᾶς καλεῖ νά τόν ἀκολουθήσουμε καί νά τόν μιμηθοῦμε.