ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 2012

Π Α Υ Λ Ο Σ

          Ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δράμας,

πρός

          τόν εὐαγῆ Ἱερόν Κλῆρον καί τούς εὐσεβεῖς καί εὐλογημένους Χριστιανούς τῆς μαρτυρικῆς Ἐπαρχίας ταύτης, εὐχήν καί εὐλογίαν καί παρά τοῦ σταυρωθέντος Δεσπότου Χριστοῦ συγχώρησις.

«Προσκυνοῦμέν Σου τά πάθη Χριστέ».

          Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά. 

          Κατά τήν σημερινήν μεγάλην ἡμέραν ἐν εὐγνωμοσύνῃ πολλῇ οἱ χριστιανοί καταφιλοῦμεν τούς ἀχράντους πόδας τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ καί μέ δακρύοντες ὀφθαλμούς ἀναφωνοῦμεν : «Προσκυνοῦμεν Σου τά πάθη Χριστέ». Διότι : Τό αἷμα τοῦ θύματος ἐχύθη, ἡ ζωή του ἐδόθη, ὁ Χριστός ἐπεράτωσε τό ἔργον του, ὥστε ἡμεῖς νά δικαιωθῶμεν «δωρεάν τῇ αὐτοῦ χάριτι»  (Ρωμ. γ΄, 24). Αὐτός ὁ Κύριος ὁ «μή γνούς ἁμαρτίαν»  (Β΄ Κορ. ε΄, 21) διά τῶν παθῶν καί τοῦ Σταυρικοῦ θανάτου ἐξηγόρασεν τόν ἄνθρωπον ἐκ τῆς κατάρας καί τῆς δουλείας τοῦ διαβόλου. Ἡ ἐξαγορά ἡμῶν ἔγινεν ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Πέτρος, ὄχι μέ καταβολήν ἀργυρίου ἤ χρυσίου ἤ ἄλλου φθαρτοῦ τιμήματος, ἀλλά «τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καί ἀσπίλου Χριστοῦ» (Α΄ Πέτρου α΄, 18-19). Ἄμεσος συνέπεια τῆς ἐξιλαστηρίου θυσίας εἶναι κατά τόν Μέγαν Βασίλειον ἡ ἐπάνοδος εἰς τήν οἰκείωσιν τοῦ Θεοῦ. Διά τῆς πανσόφου οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ περισώζεται πάλιν ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Παρέχεται ἡ λύτρωσις χωρίς ἀναγκαστικῶς νά ἐπιβάλλεται. Μένει ὁ ἄνθρωπος ἐλεύθερος, ἐάν θέλη, νά τήν ἀποδεχθῆ. 

          Κατά τήν μεγάλην καί φοβεράν αὐτήν ἡμέραν ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ ἔλαμψεν εἰς τόν κόσμον καί κανείς ἐφ’ ὅσον τό θέλει, δέν θά μένη πλέον εἰς τό σκότος. Αἱ πύλαι τοῦ οὐρανοῦ ἤνοιξαν. Ἐάν οἱ σταυρωταί τοῦ Κυρίου ἀντελαμβάνοντο τό ὕψιστον ἔργον, τό ὁποῖον ἐπετελέσθη πρό τῶν ὀφθαλμῶν των θά ἔπρεπε μέ ὅλην τήν δύναμιν τῆς φωνῆς των νά κραυγάσουν : «ἄρτι ἐγένετο ἡ σωτηρία καί ἡ δύναμις καί ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καί ἡ ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ»  (Ἀποκ. ιβ΄, 10).

          Ὁ διδάσκαλος τῆς ἐκκλησίας μας ὁ Ἠλίας Μηνιάτης γράφει τά ἑξῆς χαρακτηριστικά διά τήν ὑπόθεσιν τοῦ Σταυροῦ  : «Τί θά ἦτο ὁ κόσμος σήμερον χωρίς τήν αἱματηράν Σου θυσίαν ἐπί τοῦ φρικιαστικοῦ Γολγοθᾶ ; Ἐάν εἶχες ἀρνηθῆ νά πίῃς τό πικρόν ποτήριον τοῦ θανάτου, τό ὁποῖον ἐξήντλησας μέχρι τρυγός, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατρός δέν θά ἀπεκαλύπτετο εἰς τούς ἀνθρώπους.  

          Ὁ Σατανᾶς θά εἶχεν ἀκατάλυτον τήν ἐξουσίαν του ἐπί τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Αἱ πύλαι τοῦ παραδείσου θά παρέμενον κλεισταί εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ὁ Ἅδης θά ἐκράτει δέσμια τά θύματά του διά παντός. Οἱ ἄνθρωποι θά ἐστεροῦντο τῆς χαροποιοῦ ἐλπίδος περί τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως.  

          Ὁποία φρίκη διά τόν ἄνθρωπον νά ζῇ ἄνευ Χριστοῦ ! Διά τοῦτο φιλάνθρωπε Κύριε εἰς τόν κῆπον τῆς Γεθσημανῆ ταυτίζεις ἀπολύτως τό θέλημά Σου μετά τοῦ ἐπουρανίου Πατρός. Πάντα ταῦτα ζωηρῶς ἀναμιμνησκόμεθα σήμερον καί οἱ ὀφθαλμοί μας γεμίζουν ἀπό δάκρυα εὐγνωμοσύνης διά τόν δι’ ἡμᾶς παθόντα».

          Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

          Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ ἀδιάψευστη ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ διά τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ ἀκανθοστεφανωμένος Ἰησοῦς Χριστός συγκινεῖ τάς ἀναλγήτους καρδίας, ὁδηγεῖ σέ μετάνοια, ἐμπνέει τήν συγγνώμην καί τήν εὐσπλαχνίαν. Διδάσκει τήν ἀνεξικακίαν καί τήν ὑπομονήν εἰς τάς θλίψεις.  

          Ἀνεξάντλητος πηγή παρηγορίας ὑπάρχει ὁ ἐσταυρωμένος Λυτρωτής διά τούς ἀποκλήρους τῆς ζωῆς, διά τούς ἀσθενεῖς καί πονεμένους, διά τούς ἀδικουμένους, τά ὀρφανά, τούς βιοπαλαιστάς, τούς παραμελημένους γέροντας, τήν  θάλλουσαν νεότητα, τήν δεινῶς χειμαζομένην φιλτάτην πατρίδα μας τήν ὁποίαν ἀνεύθυνοι ἡγήτορες τήν ὁδήγησαν εἰς τόν ὄλεθρον καί τήν πνευματικήν ἀποστασίαν ἔχοντες ὡς ἔμβλημα τήν ἀπαξίωσιν τῶν ἱερῶν παραδόσεων τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους.    

          Ἀτενίζοντες τόν «μονογενῆ Υἱόν καί Λόγον τοῦ Θεοῦ» προσηλωμένον ἐπί τοῦ Σταυροῦ, ἄς κλίνομεν τά γόνατα ἔμπροσθέν Του καί ἄς ἀναφωνήσομεν ἐκ καρδίας : 

«Προσκυνοῦμέν Σου τά πάθη Χριστέ. Δεῖξον ἡμῖν καί τήν ἔνδοξόν Σου ἀνάστασιν»

          Θεῖε Λυτρωτά, δέξου σήμερον καί τήν ἰδικήν μας μετάνοιαν ὅπως τοῦ ληστοῦ ἐπάνω εἰς τόν Σταυρόν. Μνήσθητι καί ἡμῶν Σωτήρ ἐν τῇ Βασιλείᾳ Σου. ΑΜΗΝ. 

Διάπυρος πρός τόν σταυρωθέντα Κύριον

Εὐχέτης πάντων ὑμῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  Ο ΔΡΑΜΑΣ   Π Α Υ Λ Ο Σ