Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2019 (ΙΣΤ' ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ) (Β΄ Κορ. στ΄1-10)

Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ θεῖος Παῦλος ἐκφράζει τή  μεγάλη του ἀγάπη ἀλλά καί  τήν ἀγωνία  γιά τούς χριστιανούς τῆς Κορίνθου. Οἱ Κορίνθιοι πρίν γνωρίσουν τόν Κύριο καί δεχθοῦν τή χάρη του, ζοῦσαν μ’ ἕναν κοσμικό καί ἁμαρτωλό εἰδωλολατρικό τρόπο ζωῆς. Τώρα, λοιπόν, πού βαπτίστηκαν καί δέχτηκαν τό φῶς τοῦ Θεοῦ, ὁ θεῖος Παῦλος φοβᾶται μήπως ἐπιστρέψουν καί πάλι στίς παλαιές τους συνήθειες καί ἀπεμπολήσουν μέ τή διαγωγή τους τή χάρη τοῦ Θεοῦ.

Γι’ αὐτό τούς λέει: Ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ καί ὅλοι οἱ κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου εἴμαστε συνεργάτες τοῦ Θεοῦ σέ ἕνα πολύ μεγάλο καί ἱερό ἔργο, τό ἔργο τῆς συμφιλιώσεως τῶν ἀνθρώπων μέ τόν Θεό, τῆς μεταγγίσεως τῆς θείας χάριτος στίς ψυχές σας. Ἐνῶ, λοιπόν, τό μεγάλο καί θεϊκό αὐτό ἔργο ἔχει πραγματοποιηθεῖ σέ σᾶς, καί ἔχετε ὅλοι σας συμφιλιωθεῖ μέ τόν Θεό, ἔχετε δεχθεῖ τή χάρη του καί γίνατε παιδιά τοῦ Θεοῦ μέ τήνπίστη σας καί τά ἱερά Μυστήρια, προσέξτε καλά, γιατί διατρέχετε ἕναν πολύ μεγάλο κίνδυνο. Κινδυνεύετε νά χάσετε αὐτήν τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἐάν δέν προσέξετε, ἐάν δέν ἀπαρνηθεῖτε γιά πάντα τήν παλιά εἰδωλολατρική ζωή σας, τήν ἁμαρτωλή ζωή σας. Ἄν ἐπιστρέψετε καί πάλι στίς παλιές σας συνήθειες, στήνπρό Χριστοῦ ζωή σας, τότε μάταια καί ἀνώφελα δεχθήκατε τή χάρη.  Γι’ αὐτό νά δείξετε σταθερότητα καί ζῆλο, νά ζεῖτε τή νέα ἐν Χριστῷ ζωή χωρίς παλινδρομήσεις, διακυμάνσεις καί ὑποτροπές.

Ἡ προτροπή αὐτή τοῦ θείου Παύλου ἠχεῖ καί σήμερα στά δικά μας αὐτιά, καί μάλιστα πολύ ἐπίκαιρα. Οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς ἀκούσαμε ἀπό τά παιδικά μας χρόνια τόν λόγο  τοῦ Θεοῦ, ζήσαμε ἐμπειρίες λατρευτικῆς καί μυστηριακῆς ζωῆς, αἰσθανθήκαμε τήν παρουσία καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας, γευτήκαμε τήν ἀγάπη του Χριστοῦ μας. Ὅμως διατρέχουμε κι ἐμεῖς τον ἴδιο κίνδυνο. Ἐπειδή καθημερινά συναναστρεφόμαστε μ’ ἕναν κόσμο ἀντίθεο καί ἀδιάφορο πρός τόν Θεό και ἄγευστο ἀπό τήν  ἐμπειρία τῆς ἐν Χριστῷ  ζωῆς καί ἀναπνέουμε τό πυκνό, σκοτεινό καί δηλητηριῶδες νέφος τῆς ἁμαρτίας, κινδυνεύουμε νά ἐπηρεαστοῦμε ἀπό αὐτό καί,  χωρίς νά τό καταλάβουμε, νά ἀφομοιωθοῦμε ἀπό τόν κόσμο καί τίς  συνήθειές του, νά ἀλλάξουμε τρόπο ζωῆς, κι ἔτσι νά ἀποδιώξουμε τή  χάρη τοῦ Θεοῦ  ἀπό τή ζωή μας. Ἄς προσέξουμε, λοιπόν, γιατί κινδυνεύουμε.  Δέν ἀρκεῖ μόνο νά πιστεύουμε στό Χριστό  καί νά συμμετέχουμε  σέ κάποιες Ἀκολουθίες. Θά πρέπει καί νά μένουμε σταθεροί στήν ἐν Χριστῷ ζωή, νά ζοῦμε ὅπως θέλει ὁ Χριστός, χωρίς συμβιβασμούς καί ἐκκοσμικεύσεις. Νά  γίνει τό ἱερό Εὐαγγέλιο κανόνας καί ρυθμιστής τῆς ζωῆς μας. Ἔτσι μόνον θα γίνουμε δεκτικά δοχεῖα τῆς θείας χάριτος.

Μή νομίζετε, λέει στή συνέχεια ὁ θεῖος Παῦλος, ὅτι πάντοτε ὁ Θεός θά σᾶς στέλνει τούς ἐργάτες τῆς Ἐκκλησίας του νά σᾶς καλοῦν κοντά του, νά σᾶς παρακαλοῦν να δεχθεῖτε το κάλεσμά του. Γιατί μᾶς λέει ἡ Ἁγία Γραφή : Σέ κατάλληλο καιρό στόν ὁποῖο ὁ Θεός δείχνει τό ἔλεός του,σέ ἄκουσα, καί σέ ἡμέρα πού δίνεται ἡ σωτηρία σέ βοήθησα. Λοιπόν, τώρα εἶναι ὁ κατάλληλος καιρός γιά τή μετάνοιά μας καί τήν πνευματική μας πρόοδο, τώρα εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς σωτηρίας μας.

Αὐτή ἀκριβῶς ἡ προτροπή τοῦ Θεοῦ,πού μᾶς τήν ὑπενθυμίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀπευθύνεται σέ κάθε πιστό κάθε ἐποχῆς. Καλεῖ ἀλλά καί προειδοποιεῖ  κι ἐμᾶς ὁ Θεός. Καί μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι θά πρέπει νά ξυπνήσουμε ἀπό τόν λήθαργο τῆς ἀμέλειας καί τῆς ἀδιαφορίας καί ἀμέσως, σήμερα, νά ἐργαστοῦμε τή σωτηρία μας. Τό παρόν εἶναι δικό μας, καί αὐτό δίνει στή διάθεσή μας ὁ Θεός. Σήμερα εἶναι ὁ κατάλληλος χρόνος πού μᾶς δίνει ὁ Θεός τή χάρη του, γιά νά μετανοήσουμε. Τό  αὔριο μπορεί νά μήν τό ἔχουμε. Τί θά μᾶς συμβεῖ ἀργότερα, εἶναι ἄγνωστο. Οὔτε ξέρουμε ποῦ και πῶς θά βρεθοῦμε μετά ἀπό μία ὥρα ἤ μετά ἀπό μία ἡμέρα. Μήν ἀναβάλλουμε, λοιπόν,  καί μήν ἀργοῦμε. Οἱ εὐκαιρίες φεύγουν πολλές φορές, χωρίς νά ξανάρχονται ποτέ. Ἀλλά κι ἄν ἀκόμα μᾶς δοθοῦν καί αὔριο οἱ ἴδιες, δέν θά μᾶς βροῦν τό ἴδιο πρόθυμους νά τίς δεχθοῦμε καί νά ἐπωφεληθοῦμε ἀπό αὐτές. Γιατί ἐάν σήμερα τίς περιφρονοῦμε ἤ ἀδιαφοροῦμε γι’ αὐτές, αὐτό μᾶς κάνει περισσότερο δυσκίνητους καί λιγότερο πρόθυμους νά τίς ἐκμεταλλευτοῦμε αὔριο. Ὅταν μᾶς καλεῖ ὁ Θεός κι ἐμεῖς ἀρνούμαστε τό κάλεσμά του, γινόμαστε σκληροί καί ἀνάλγητοι, ἀνάξιοι τῆς θείας χάριτος. Ἀλλά καί ἐπιφέρουμε πάνω μας τίς ὁλέθριες συνέπειες τῆς  ἀρνήσεώς μας αὐτῆς.

Ἄς τρέξουμε, λοιπόν, χωρίς ἀναβολή κοντά του. Ἀκοῦμε σήμερα ἕνα κήρυγμα, μία πνευματική ὁμιλία; Ἡ ἡμέρα αὐτή μπορεῖ νά γίνει γιά μᾶς ἡ ἀφετηρία τῆς μετανοίας μας, ἡ ἡμέρα τῆς σωτηρίας μας. Προσερχόμαστε στήν ἱερά Ἐξομολόγηση, στή θεία λατρεία, στή θεία Κοινωνία; Οἱ ὧρες αὐτές οἱ ἱερές, κατά τίς ὁποῖες  συμμετέχουμε στά Μυστήρια τοῦ Θεοῦ καί πλημμυρίζουμε ἀπό τή χάρη του, εἶναι γιά μᾶς οἱ ὧρες τῆς σωτηρίας μας. Ἄς τίς ἀξιοποιήσουμε ἑπομένως σήμερα, γιά νά εἶναι τό αὔριο τῆς ζωῆς αἰώνιο, μακάριο, πανευφρόσυνο, μέσα την ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ.