Κυριακή 24 Ἰουλίου 2016 (Ε’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ)

Ἀδελφοί, ἐχθρός τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ διάβολος. Ἀλλά καί ὁ μεγαλύτερος ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου. Εἴδατε τί συνέβη μέ τούς δύο δαιμονισμένους τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς; Μόλις ὁ Κύριος πῆγε στή χώρα τῶν Γεργεσηνῶν, τόν συνάντησαν «δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι». Καί ἦταν  πολύ ἐπιθετικοί καί ἐπικίνδυνοι. Τόσο ὥστε κανείς δέν τολμοῦσε νά περάσει ἀπό τό δρόμο ἐκεῖνο. Καί φώναξαν δυνατά οἱ δαιμονισμένοι. Φώναξαν δηλαδή οἱ δαίμονες μέ τό στόμα τῶν ἀνθρώπων. Διότι αὐτούς κατακεραύνωσε ἡ θεότης τοῦ Χριστοῦ. Αὐτοί καίγονταν ἀπό τήν παρουσία τοῦ Κυρίου μας. «Τί ἡμῖν καί σοί, Ἰησοῦ υἱέ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρό καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;» Ποία σχέση ὑπάρχει μεταξύ μας, Ἰησοῦ, υἱέ τοῦ Θεοῦ; Ἦλθες ἐδῶ πρίν ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, γιά νά μᾶς βασανίσεις; Διακηρύττουν οἱ δαίμονες ὅτι δέν ἔχουν σχέση μέ τό Χριστό. Ὁμολογοῦν ὅτι δέν θέλουν νά ἔχουν σχέση μέ τόν Θεό καί τόν Υἱό Του. Εἶναι οἱ ἐχθροί τοῦ Θεοῦ καί ἐπιθυμοῦν νά εἶναι ἐλεύθεροι μέχρι τῆς ἡμέρας τῆς παγκοσμίου Κρίσεως, γιά νά ἐκδηλώνουν τήν ἐχθρότητά τους καί πρός τούς ἀνθρώπους. Καί ἐπειδή τώρα καταλαβαίνουν ὅτι ὁ Κύριος δέν θά τούς ἀφήσει νά συνεχίσουν τό ὀλέθριο ἔργο τους στή χώρα τῶν Γεργεσηνῶν, τόν ἐκλιπαροῦν νά τούς ἐπιτρέψει νά πᾶνε στούς χοίρους πού ἔβοσκαν ἐκεῖ κοντά. Χωρίς ἄδεια δέν ἔχουν τό δικαίωμα οἱ δαίμονες νά βλάψουν κανένα.

Ὅλη αὐτή ἡ συζήτηση μᾶς πείθει ὅτι μέ τό στόμα τῶν ἀνθρώπων μιλοῦσαν οἱ δαίμονες. Αὐτό συμβαίνει καί σήμερα. Ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ ἔχει περιορίσει σήμερα στό ἐλάχιστο αὐτούς πού καταλαμβάνονται σωματικῶς ἀπό τόν δαίμονα. Ἀλλ᾿ αὐτός δέν παύει νά ἐργάζεται. Καί ὅπου βρίσκει ὄργανα κατάλληλα, ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ, ἀνθρώπους ἄπιστους καί κακούς, κυριεύει τίς ψυχές τους καί τούς χρησιμοποιεῖ  ὡς πειθήνια ὄργανά του. Μιλάει μέ τό στόμα τους.

Πῶς μποροῦμε νά τό καταλάβουμε αὐτό; Ἀπό τά λόγια πού λένε οἱ δαιμονισμένοι. Ὅταν καί σήμερα ἀκοῦμε ἀνθρώπους νά μή θέλουν νά ἔχουν σχέση μέ τό Χριστό, νά βρίζουν τή θεότητα τοῦ Χριστοῦ, νά πολεμοῦν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, νά σκορπίζουν παντοῦ ζιζάνια εἴτε μέ τά λόγια, εἴτε μέ τραγούδια, εἴτε μέ ἔντυπα, εἴτε μέ θεάματα, εἴτε μέ τούς νόμους πού ψηφίζουν, φαίνεται καθαρά ὅτι μέσῳ τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν ἐνεργεῖ ὁ ἴδιος ὁ διάβολος. Ὅλο τό μένος πού ἐκδηλώνεται ἀπό πολλούς κατά τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὅλες οἱ ἐφευρέσεις πού στόχο ἔχουν νά ρίχνουν τούς ἀνθρώπους καί μάλιστα τούς νέους στή ζωή τῆς σαρκολατρίας ἀπό τόν σατανᾶ προέρχονται. Καί ὅσοι διακινοῦν τίς ἰδέες αὐτές καί τά μέσα τῆς ἀνόμου ζωῆς, ἀπό τόν σατανᾶ κινοῦνται καί ὄργανά του γίνονται. Τό μόνο παρήγορο ἀπό αὐτή τή ζοφερή πραγματικότητα εἶναι ὅτι τώρα, μετά τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ καί τό σωτήριο ἔργο Του στόν κόσμο μας, ἔχουν καί οἱ δαιμονισμένοι τή δυνατότητα νά ἐλευθερωθοῦν ἀπό τήν κυριαρχία τοῦ σατανᾶ. Ἐάν βεβαίως τό θελήσουν.

Αὐτό φαίνεται καθαρά καί ἀπό τή συνέχεια τοῦ θαύματος. Ὁ Κύριος ἔδωσε τήν ἄδεια στούς δαίμονες νά ἐξέλθουν ἀπό τούς δαιμονισμένους καί νά εἰσέλθουν στούς χοίρους. «Καί ἰδού ὥρμησε πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατά τοῦ κρημνοῦ εἰς τήν θάλασσαν καί ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν». Ὅλο τό κοπάδι κατελήφθη ἀπό τούς δαίμονες καί ἔπεσε στή θάλασσα καί πνίγηκε. Πλήρης καταστροφή. Αὐτό ἔκανε ἐκείνους πού ἔβοσκαν τό κοπάδι νά σπεύσουν στήν πόλη καί νά ἀναγγείλουν ὅλα ὅσα συνέβησαν καί πῶς θεραπεύτηκαν οἱ δαιμονιζόμενοι. Ἦταν δέ τόση ἤ ἔκπληξη τῶν κατοίκων, ὥστε «πᾶσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τῷ Ἰησοῦ». Ὁλόκληρη ἡ πόλη γεμάτη φόβο βγῆκε νά δεῖ τόν Κύριο. Τί θλιβερό ὅμως! Ἀντί νά φοβηθοῦν καί να μετανοήσουν, αὐτοί Τόν παρακαλοῦν νά φύγει ἀπό κοντά τους. Τόν φοβοῦνται  καί δέν Τόν θέλουν. Καί ὁ Κύριος «ἐμβάς εἰς πλοῖον διεπέρασε καί ἦλθεν εἰς τήν ἰδίαν πόλιν».Δέν διαμαρτυρήθηκε γιά τή στάση τους. Δέν θέλησε νά τούς πιέσει. Μέ λύπη ἀσφαλῶς γιά τήν πώρωση τῆς ψυχῆς τους ἔφυγε.

Ἡ συμπεριφορά αὐτή τοῦ Κυρίου φανερώνει τήν ἐκτίμηση πού ἔχει ὁ Κύριος πρός τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Ἐνῶ ἐπιθυμεῖ καί θέλει μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ἀγάπης Του τή σωτηρία μας· ἐνῶ δημιουργεῖ εὐκαιρίες, γιά νά μαλακώσει καί νά συγκινήσει τίς ψυχές μας, ἐν τούτοις δέν πιέζει κανέναν. Θέλει οἱ ἄνθρωποι μέ τήν ἐλεύθερη θέλησή μας, μέ τήν καρδιά μας νά Τόν ἀκολουθήσουμε, χωρίς βία, χωρίς ἐξωτερική ἐπιβολή. Ὅ,τι γίνεται ἀναγκαστικά δέν ἔχει ἀξία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Διότι ἐκεῖνος πού δέν ἀκολουθεῖ τό Χριστό ἐλεύθερα, αὐτός δέν μπορεῖ νά τηρήσει τό θέλημά Του. Τό βρίσκει δύσκολο, βαρύ, ἀκατόρθωτο. Ὅποιος Τόν ἀκολουθεῖ μέ τή θέλησή του, αὐτός εὐχαρίστως καί συμμορφώνεται πρός τά παραγγέλματα τοῦ Χριστοῦ.

Λοιπόν, ἀδελφοί, καί ἐμεῖς  ἄς ἀκολουθοῦμε τόν Κύριό μας μέ τήν καρδιά μας, ἐλεύθερα καί χωρίς ἐξαναγκασμό. Τότε θά ἐφαρμόζουμε τό θέλημά Του στή ζωή μας κατά τόν καλύτερο τρόπο. Καί θά εἴμαστε ὄντως δικοί Του.