25.4.2016 Τῌ ΑΓΙᾼ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛῌ ΔΕΥΤΕΡᾼ

Τῌ ΑΓΙᾼ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛῌ ΔΕΥΤΕΡᾼ

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

κα΄ 18 - 43

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπανάγων ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε· ¹⁹ καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ ἦλθεν ἐπ' αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ μὴ φύλλα μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ· Μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ. ²⁰ καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν λέγοντες· Πῶς παραχρῆμα ἐξηράνθη ἡ συκῆ; ²¹ ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἂρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται· ²² καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε. ²³ Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ ἱερὸν προσῆλθον αὐτῷ διδάσκοντι οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ λέγοντες· Ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς; καὶ τίς σοι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίαν ταύτην; ²⁴ ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα, ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι, κἀγὼ ὑμῖν ἐρῶ ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. ²⁵ τὸ βάπτισμα τὸ Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων; οἱ δὲ διελογίζοντο παρ' ἑαυτοῖς λέγοντες· Ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν, διατὶ οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· ²⁶ ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, φοβούμεθα τὸν ὄχλον, πάντες γὰρ ἔχουσι τὸν Ἰωάννην ὡς προφήτην. ²⁷ καὶ ἀποκριθέντες τῷ Ἰησοῦ εἶπον· Οὐκ οἴδαμεν. ἔφη αὐτοῖς καὶ αὐτός· Οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. ²⁸ Τί δὲ ὑμῖν δοκεῖ; ἄνθρωπος τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ εἶπεν· τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου. ²⁹ ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπῆλθε. ³⁰ καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ εἶπεν ὡσαύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἐγώ, κύριε· καὶ οὐκ ἀπῆλθε. ³¹ τίς ἐκ τῶν δύο ἐποίησε τὸ θέλημα τοῦ πατρός; λέγουσιν αὐτῷ· Ὁ πρῶτος. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. ³² ἦλθε γὰρ πρὸς ὑμᾶς Ἰωάννης ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· οἱ δὲ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτῷ· ὑμεῖς δὲ ἰδόντες οὐδὲ μετεμελήθητε ὕστερον τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ. ³³ Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπος τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησεν πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησεν. ³⁴ ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ. ³⁵ καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν. ³⁶ πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως. ³⁷ ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου. ³⁸ οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. ³⁹ καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν. ⁴⁰ ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις; ⁴¹ λέγουσιν αὐτῷ· Κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. ⁴² λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν; ⁴³ διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ' ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)

18 Κι ὅταν τό πρωί ἐπέστρεφε στήν πόλη, πείνασε.

19 Καί μόλις εἶδε κάποια συκιά στό δρόμο, ἦλθε κοντά της, ἀλλά δέν βρῆκε τίποτε ἐπάνω της παρά μόνο φύλλα, ἀκριβῶς ὅπως καί ἡ συναγωγή τῶν Ἰουδαίων τότε εἶχε νά ἐπιδείξει μόνο φύλλα καί ἐξωτερικούς τύπους, ὄχι ὅμως καί καρπούς ἀρετῆς. Καί γιά νά δώσει μάθημα γιά τό ποιά θά εἶναι ἡ κατάληξη κάθε ἀνθρώπου ἄκαρπου σάν τή συκιά, λέει σ’ αὐτήν: Νά μήν ξαναβγάλεις ποτέ πιά καρπό. Κι ἀμέσως ξεράθηκε ἡ συκιά.

20 Κι ὅταν τό εἶδαν αὐτό οἱ μαθητές, θαύμασαν καί εἶπαν: Πῶς ἀμέσως, τήν ἴδια στιγμή ξεράθηκε ἡ συκιά;

21 Τότε ὁ Ἰησοῦς τούς ἀποκρίθηκε: Ἀληθινά σᾶς διαβεβαιώνω, ἐάν ἔχετε πίστη στή δύναμη τοῦ Θεοῦ καί δέν ἀμφιβάλλετε ὅτι θά λάβετε καί σεῖς θαυματουργική δύναμη, ὄχι μόνο τό θαῦμα τῆς συκιᾶς θά κάνετε, ἀλλά ἀκόμη κι ἄν στό βουνό αὐτό πεῖτε ≪σήκω καί πέσε στή θάλασσα≫, θά γίνει.

22 Κι ὅλα ὅσα ζητήσετε στήν προσευχή σας μέ πίστη στή δύναμη τοῦ Θεοῦ, θά τά λάβετε.

23 Κι ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἦλθε στό ναό, τήν ὥρα πού δίδασκε, τόν πλησίασαν οἱ ἀρχιερεῖς καί οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ καί τοῦ εἶπαν: Μέ ποιά ἐξουσία τά κάνεις αὐτά; Καί ποιός σοῦ ἔδωσε τό δικαίωμα νά διώχνεις ἀπό τό ναό τούς ἀνθρώπους καί νά διδάσκεις μέσα στόν ἱερό αὐτό τόπο;

24 Τότε τούς ἀποκρίθηκε ὁ Ἰησοῦς: Θά σᾶς κάνω κι ἐγώ μιά ἐρώτηση, στήν ὁποία ἐάν μοῦ ἀπαντήσετε, θά σᾶς πῶ κι ἐγώ μέ ποιά ἐξουσία κάνω αὐτά πού ἔκανα.

25 Τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε γιά μένα καί ὑπῆρξε πρόδρομός μου, ἀπό ποῦ προερχόταν; Ἀπό τόν Θεό ἤ ἀπό ἐπινόηση κι ἐντολή ἀνθρώπων; Αὐτοί λοιπόν συλλογίζονταν μέσα τους κι ἔλεγαν: Ἄν ποῦμε ὅτι ἦταν ἀπό τόν Θεό, θά μᾶς πεῖ: γιατί λοιπόν δέν πιστέψατε σ’ αὐτόν;

26 Ἄν ὅμως ποῦμε ὅτι προερχόταν ἀπό ἐντολή ἀνθρώπων, φοβούμαστε μήπως μᾶς κακοποιήσει ὁ λαός. Διότι ὅλοι τιμοῦν τόν Ἰωάννη ὡς προφήτη.

27 Καί αὐτοί πού ἰσχυρίζονταν ὅτι ἦταν οἱ ἀναγνωρισμένοι διδάσκαλοι τοῦ Ἰσραήλ τοῦ ἀποκρίθηκαν: Δέν ξέρουμε. Τότε τούς εἶπε κι αὐτός: Ἀφοῦ ξεφεύγετε καί δέν εἶστε εἰλικρινεῖς, οὔτε ἐγώ σᾶς λέω μέ ποιό δικαίωμα τά κάνω αὐτά.

28 Πῶς σᾶς φαίνεται αὐτό πού θά σᾶς πῶ; Κάποιος ἄνθρωπος εἶχε δύο γιούς. Κι ἀφοῦ πλησίασε τόν πρῶτο τοῦ εἶπε: Παιδί μου, πήγαινε σήμερα καί δούλεψε στό ἀμπέλι μου.

29 Ἐκεῖνος τοῦ ἀποκρίθηκε: Δέν θέλω νά πάω. Ὕστερα ὅμως μετάνιωσε καί πῆγε.

30 Πλησίασε τότε καί τόν δεύτερο γιό καί τοῦ εἶπε τά ἴδια. Κι αὐτός τοῦ ἀποκρίθηκε: Μάλιστα, κύριε, πηγαίνω. Καί δέν πῆγε.

31 Ποιός ἀπό τούς δύο ἔκανε τό θέλημα τοῦ πατέρα του; Τοῦ λένε: Ὁ πρῶτος. Τότε τούς λέει ὁ Ἰησοῦς: Ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι οἱ τελῶνες καί οἱ πόρνες, οἱ ὁποῖες στήν ἀρχή ἔδειξαν ἀπείθεια στό νόμο τοῦ Θεοῦ, πηγαίνουν πρίν ἀπό σᾶς τούς Φαρισαίους καί γραμματεῖς στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Διότι ἐσεῖς μέ λόγια μόνο δείξατε ὑπακοή στό Θεό, στήν πραγματικότητα ὅμως ὑπήρξατε ἀπειθεῖς καί ἄπιστοι.

32 Διότι ἦλθε σέ σᾶς ὁ Ἰωάννης κηρύττοντας τήν ὁδό τῆς ἀρετῆς, τόν ἐνάρετο τρόπο ζωῆς καί συμπεριφορᾶς, κι ὅμως δέν πιστέψατε σ’ αὐτόν. Οἱ τελῶνες ὅμως καί οἱ πόρνες πίστεψαν σ’ αὐτόν. Κι ἐσεῖς, ἐνῶ τούς εἴδατε νά πιστεύουν, οὔτε κἄν ὕστερα μεταμεληθήκατε, ὥστε νά πιστέψετε σ’ αὐτόν.

33 Ἄλλη παραβολή ἀκοῦστε. Ἦταν κάποιος νοικοκύρης, ὁ Θεός δηλαδή, ὁ ὁποῖος φύτεψε ἀμπέλι, δηλαδή τό ἰουδαϊκό ἔθνος. Κι ἔδειξε ἰδιαίτερη φροντίδα γι’ αὐτό. Ἔβαλε δηλαδή τριγύρω του φράκτη κι ἔσκαψε μέσα σ’ αὐτό πατητήρι, ἔκτισε πύργο γιά νά μένουν οἱ φύλακες καί ἐργάτες, καί τό ἐμπιστεύθηκε σέ γεωργούς, στούς ἀρχιερεῖς καί στούς ἄρχοντες τοῦ λαοῦ, κι ἀναχώρησε σέ ἄλλη χώρα.

34 Ὅταν πλησίασε ὁ καιρός τῆς σοδειᾶς, ἀπέστειλε τούς δούλους του, τούς προφῆτες, στούς γεωργούς γιά νά παραλάβουν τούς καρπούς του· γιά νά διαπιστώσουν δηλαδή τήν ἀφοσίωσή τους στό Θεό καί τά ἔργα τῆς ἀρετῆς πού ὄφειλε ὁ λαός αὐτός ὕστερα ἀπό τήν τόση εὔνοια καί πρόνοια τοῦ Θεοῦ νά καρποφορήσει σάν ἕνα καλλιεργημένο πνευματικό ἀμπέλι.

35 Ὅμως οἱ γεωργοί, οἱ ἄρχοντες δηλαδή τοῦ Ἰσραήλ, ἀφοῦ συνέλαβαν τούς δούλους του, ἄλλον τόν ἔδειραν, ἄλλον τόν σκότωσαν κι ἄλλον τόν λιθοβόλησαν.

36 Ξανάστειλε ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ ἀμπελιοῦ ἄλλους δούλους περισσότερους ἀπ’ τούς πρώτους, κι ἔκαναν καί σ’ αὐτούς τά ἴδια.

37 Ὕστερα ἀπέστειλε σ’ αὐτούς τό γιό του λέγοντας: Πρέπει τουλάχιστον οἱ ἄνθρωποι αὐτοί νά ντραποῦν τό γιό μου.

38 Οἱ γεωργοί ὅμως, ὅταν εἶδαν τό γιό, τόν Ἰησοῦ Χριστό δηλαδή, τόν ἐνανθρωπήσαντα υἱό τοῦ Θεοῦ, εἶπαν μεταξύ τους: Αὐτός εἶναι ὁ κληρονόμος· ἐλᾶτε, ἄς τόν σκοτώσουμε κι ἄς ἁρπάξουμε τήν κληρονομιά του, γιά νά γίνουμε ἔτσι ἀνενόχλητοι πλέον κύριοι καί ἐκμεταλλευτές τῆς ἰουδαϊκῆς συναγωγῆς.

39 Κι ἀφοῦ τόν ἔπιασαν, τόν ἔβγαλαν ἔξω ἀπό τό ἀμπέλι καί τόν σκότωσαν.

40 Ὅταν λοιπόν ἔλθει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελιοῦ, τί εἶναι δίκαιο νά κάνει στούς καλλιεργητές ἐκείνους;

41 Τοῦ ἀπαντοῦν: Θά ἐξολοθρεύσει μέ τόν χειρότερο θάνατο αὐτούς πού εἶναι τόσο κακοί. Καί τό ἀμπέλι θά τό νοικιάσει σέ ἄλλους γεωργούς, οἱ ὁποῖοι θά τοῦ δώσουν τούς ὀφειλόμενους καρπούς στήν κατάλληλη ἐποχή. Πράγματι λοιπόν, ἀφοῦ ἐξολόθρευσε τούς Ἰουδαίους καί κατέστρεψε μέ τούς Ρωμαίους τήν Ἱερουσαλήμ, παρέδωσε τό ἀμπέλι του, δηλαδή τόν νέο Ἰσραήλ τῆς χάριτος, στούς Ἀποστόλους καί τούς διαδόχους τους γιά νά τό καλλιεργοῦν καρποφόρα.

42 Τούς λέει ὁ Ἰησοῦς: Δέν διαβάσατε ποτέ στίς Γραφές: Λίθο τόν ὁποῖο ἀπέρριψαν ὡς ἀκατάλληλο οἱ κτίστες, αὐτός ἔγινε κεφαλή ὅλης τῆς οἰκοδομῆς καί ἀκρογωνιαῖος λίθος. Ὁ Κύριος τό ἔκανε αὐτό, καί εἶναι θαυμαστό στά μάτια μας, στά μάτια τῶν πιστῶν. Δηλα­δή, ἐνῶ αὐτοί πού μέ τή διδασκαλία τους ἔχουν ὡς ἔργο καί καθῆκον νά σᾶς οἰκοδομοῦν μέ ἀπέρριψαν ὡς ἀκα­τάλληλο λίθο στήν οἰκοδομή τοῦ Θεοῦ, ἐγώ ἔγινα κεφαλή ὅλης τῆς οἰκοδομῆς καί συνένωσα τούς λαούς σέ μία Ἐκκλησία. Τό θαυμαστό αὐτό γεγονός μπροστά στά μάτια ὅλων τῶν πιστῶν τό ἔκανε ὁ Κύριος.

43 Γι’ αὐτό σᾶς λέω ὅτι θά ἀφαιρεθεῖ ἀπό σᾶς ἡ βασιλεία καί ἡ ἰδιαίτερη προστασία τοῦ Θεοῦ, καί θά δοθεῖ σέ ἔθνος τό ὁποῖο θά παράγει τά ἀγαθά ἔργα, πού εἶναι οἱ καρποί τῆς βασιλείας αὐτῆς.

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)

Τῌ ΑΓΙᾼ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛῌ ΔΕΥΤΕΡᾼ

Εἰς τὴν Λειτουργίαν

Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον

κδ΄ 3 - 35

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, καθημένου τοῦ Ἰησοῦ ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ' ἰδίαν λέγοντες· Εἰπὲ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος; ⁴ καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. ⁵ πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι. ⁶ μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε, μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ' οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος. ⁷ ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους· ⁸ πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων. ⁹ τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλῖψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου. ¹⁰ καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους. ¹¹ καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσι πολλούς, ¹² καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν. ¹³ ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται. ¹⁴ καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσιν τοῖς ἔθνεσι, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος. ¹⁵ Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν διὰ Δανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ - ὁ ἀναγινώσκων νοείτω - ¹⁶ τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν ἐπὶ τὰ ὄρη, ¹⁷ ὁ ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβαινέτω ἆραι τὰ ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ, ¹⁸ καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ μὴ ἐπιστρεψάτω ὀπίσω ἆραι τὰ ἱμάτια αὐτοῦ. ¹⁹ οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις. ²⁰ προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ. ²¹ ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ' ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ' οὐ μὴ γένηται. ²² καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι. ²³ τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός ἤ ὧδε, μὴ πιστεύσητε· ²⁴ ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. ²⁵ ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν. ²⁶ ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν, ἰδοὺ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστί, μὴ ἐξέλθητε, ἰδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις, μὴ πιστεύσητε· ²⁷ ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· ²⁸ ὅπου γὰρ ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχθήσονται οἱ ἀετοί. ²⁹ Εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. ³⁰ καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς. ³¹ καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσι τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ' ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν. ³² Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν. ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς γένηται ἁπαλὸς καὶ τὰ φύλλα ἐκφύῃ, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος· ³³ οὕτω καὶ ὑμεῖς ὅταν ἴδητε ταῦτα πάντα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις. ³⁴ ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένηται. ³⁵ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)

3 Κι ἐνῶ αὐτός καθόταν στό ὄρος τῶν ἐλαιῶν, τόν πλησίασαν οἱ μαθητές ἰδιαιτέρως καί τοῦ εἶπαν: Πές μας, πότε θά γίνουν ὅλα αὐτά καί ποιό εἶναι τό σημάδι πού θά προαναγγέλλει τήν ἔνδοξή σου παρουσία καί τό ὁριστικό τέλος τοῦ κόσμου αὐτοῦ;

4 Κι ὁ Ἰησοῦς τούς ἀποκρίθηκε: Προσέχετε μή σᾶς παραπλανήσει κανείς.

5 Διότι θά ἔλθουν πολλοί πού θά διεκδικοῦν καί θά οἰκειοποιοῦνται τό ὄνομα τοῦ Μεσσία, τό ὁποῖο εἶναι δικό μου, καί θά λένε: Ἐγώ εἶμαι ὁ Χριστός. Καί θά παραπλανήσουν πολλούς.

6 Πρόκειται λοιπόν νά ἀκοῦτε πολέμους καί εἰδήσεις γιά πολέμους πού θά γίνονται σέ ἄλλες χῶρες. Προσέχετε, μήν ἀναστατώνεστε νομίζοντας ὅτι αὐτά εἶναι σημάδια πού προαναγγέλλουν τό τέλος· διότι σύμφωνα μέ τίς βουλές τῆς θείας πρόνοιας πρέπει ὅλα αὐτά νά γίνουν, ἀλλά ἀκόμη δέν εἶναι οὔτε τό τέλος τοῦ κόσμου οὔτε ἡ καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ καί τοῦ ναοῦ της, πού προεικονίζει καί προτυπώνει τή συντέλεια τοῦ κόσμου.

7 Διότι θά ξεσηκωθεῖ τό ἕνα ἔθνος ἐναντίον τοῦ ἄλλου ἔθνους, καί τό ἕνα βασίλειο ἐναντίον τοῦ ἄλλου βασιλείου, καί θά ἔλθουν πεῖνες καί μολυσματικές ἐπιδημίες καί σεισμοί ἐδῶ κι ἐκεῖ.

8 Ὅλα λοιπόν αὐτά εἶναι ἀρχή πόνων καί δεινῶν.

9 Τότε θά σᾶς παραδώσουν σέ θλίψεις καί δοκιμασίες.Καί θά θανατώσουν μερικούς ἀπό σᾶς, καί θά σᾶς μισοῦν ὅλα τά ἔθνη γιά μένα, ἐπειδή θά πιστεύετε στό ὄνομά μου.

10 Καί τότε πολλοί θά σκανδαλισθοῦν καί θά κλονισθοῦν στήν πίστη. Καί θά παραδώσουν ὁ ἕνας τόν ἄλλο στούς ἄπιστους ἄρχοντες, καί θά μισήσουν ὁ ἕνας τόν ἄλλο.

11 Θά ἐμφανισθοῦν ἐπίσης πολλοί ψευδοπροφῆτες καί θά παρασύρουν πολλούς στίς πλανεμένες διδασκαλίες τους.

12 Κι ἐπειδή θά πληθυνθεῖ ἡ κακία καί ἡ ἀνηθικότητα, θά ψυχρανθεῖ ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο, αὐτῶν δηλαδή πού στό ὄνομα μόνο εἶναι χριστιανοί κι ἔχουν μιά τυπική θρησκευτικότητα.

13 Ἐκεῖνος ὅμως πού θά δείξει ὑπομονή μέχρι τό τέλος τῶν δοκιμασιῶν αὐτῶν, αὐτός καί μόνο θά σωθεῖ.

14 Καί θά κηρυχθεῖ τό εὐαγγέλιο αὐτό τῆς βασιλείας σ’ ὅλη τήν οἰκουμένη, γιά νά εἶναι τό κήρυγμα αὐτό ἔλεγ­χος γιά ὅλα τά ἔθνη, ὅσα δέν θά πιστέψουν, ὥστε νά μήν μποροῦν νά προφασισθοῦν ὅτι δέν προσφέρθηκε καί σ’ αὐτούς τό εὐαγγέλιο. Καί τότε θά ἔλθει τό τέλος τοῦ κόσμου, τοῦ ὁποίου εἰκόνα καί προτύπωση θά εἶναι τό ἐπικείμενο τέλος τῶν Ἱεροσολύμων.

15 Ἀλλά τό τέλος τοῦ κόσμου θά ἀργήσει ἀκόμη. Ἡ εἰκόνα ὅμως καί ἡ προτύπωση τοῦ τέλους αὐτοῦ, δηλαδή ἡ καταστροφή τῶν Ἱεροσολύμων, πλησιάζει. Σᾶς δίνω λοιπόν τά σημεῖα πού θά προαναγγέλλουν τόν σύντομο ἐρχομό τῆς καταστροφῆς αὐτῆς. Θά δεῖτε πρῶτα τό μισητό καί βέβηλο σίχαμα τό ὁποῖο προφητεύθηκε ἀπό τόν προφήτη Δανιήλ, νά στέκεται σέ ἅγιο τόπο. Αὐτό θά προκαλέσει τήν ἐρήμωση καί τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ. Κάθε ἀναγνώστης ἄς τό καταλάβει κι ἄς πάρει τά μέτρα του. Ἄς κατανοήσει δηλαδή ὅτι τό σίχαμα αὐτό θά εἶναι πρῶτα μέν οἱ ζηλωτές καί οἱ ξιφοφόροι πού θά καταλάβουν τό ἱερό καί θά τό βεβηλώσουν μέ τίς δολοφονίες τους καί τά ἄλλα κακουργήματά τους, καί ὕστερα τά ρωμαϊκά στρατεύματα πού θά ἔλθουν νά συμπληρώσουν τή βεβήλωση αὐτή. 

16 Ὅταν λοιπόν δεῖτε τή βεβήλωση αὐτή τοῦ ἱεροῦ ν’ ἀρχίζει, τότε ἐκεῖνοι πού θά κατοικοῦν στίς πόλεις τῆς Ἰουδαίας ἄς φεύγουν στά βουνά γιά νά κρυφτοῦν ἐκεῖ.

17 Ἐκεῖνος πού εἶναι ἐπάνω στό δῶμα, στόν ἐξώστη δηλαδή τοῦ σπιτιοῦ, ἄς μήν κατεβεῖ γιά νά πάρει ἀπό τό σπίτι του τά πράγματά του, ἀλλά ἄς φύγει τό ταχύτερο.

18 Κι ἐκεῖνος πού ἐργάζεται μόνο μέ τό πουκάμισό του στό χωράφι, ἄς μή γυρίσει πίσω γιά νά πάρει καί τά ἐξωτερικά του ἐνδύματα.

19 Ἀλίμονο μάλιστα στίς ἐγκύους γυναῖκες καί σ’ ἐκεῖνες πού θά θηλάζουν μικρά παιδιά τίς ἡμέρες ἐκεῖνες, διότι θά εἶναι πολύ δύσκολο σ’ αὐτές νά τρέξουν γιά νά σωθοῦν, ἀλλά καί νά βροῦν τά ἀπαραίτητα γιά τό στηριγμό τοῦ ὀργανισμοῦ τους.

20 Νά προσεύχεσθε νά μή γίνει ἡ φυγή σας σέ χειμωνιάτικη κακοκαιρία, ἡ ὁποία θά σᾶς γίνει ἐμπόδιο στή φυγή· οὔτε νά συμπέσει ἡ φυγή σέ ἡμέρα Σαββάτου, πού ἀπαγορεύεται νά βαδίσετε δρόμο μακρινό.

21 Πρέπει μάλιστα στή φυγή σας νά μήν ἐμποδίζεστε ἀπό τίποτε. Διότι τότε θά ὑπάρχει τόσο μεγάλη θλίψη, τέτοια πού δέν ἔχει γίνει ἀπό τήν ἀρχή τοῦ κόσμου ἕως τώρα, οὔτε θά γίνει ποτέ παρόμοια.

22 Κι ἄν ὁ Θεός δέν λιγόστευε τόν ἀριθμό τῶν ἡμερῶν ἐκείνων, δέν θά σωζόταν κανείς ἄνθρωπος. Ἀλλά γιά τούς ἐκλεκτούς ὁ Θεός θά λιγοστέψει τίς ἡμέρες ἐκεῖνες, προνοώντας νά μήν ταλαιπωρηθοῦν αὐτοί πολύ.

23 Τότε ἐάν σᾶς πεῖ κανείς· νά, ἐδῶ εἶναι ὁ Χριστός ἤ ἐδῶ, μήν πιστέψετε.

24 Διότι θά ἐμφανισθοῦν ψευδομεσσίες καί ψευδοπροφῆτες καί θά δείξουν σημάδια μεγάλα καί ἔργα καταπληκτικά, ὥστε νά παραπλανήσουν, ἐάν εἶναι δυνατόν, ἀκόμη καί αὐτούς τούς ἐκλεκτούς.

25 Ἰδού, σᾶς τά εἶπα αὐτά πρίν γίνουν, ὥστε νά μή χωράει δικαιολογία γιά τήν τυχόν ἀποπλάνησή σας.

26 Ἐάν λοιπόν σᾶς ποῦν· νά, στήν ἔρημο εἶναι ὁ Μεσσίας, μή βγεῖτε νά τόν συναντήσετε. Κι ἄν πάλι σᾶς ποῦν· νά, ὁ Χριστός εἶναι μέσα στά ἰδιαίτερα δωμάτια, μήν τούς πιστέψετε.

27 Διότι ὁ Μεσσίας οὔτε θά εἶναι κρυμμένος σέ δωμά­τια οὔτε θά παρουσιασθεῖ σέ μέρος ἐρημικό. Ἀλλά ὅπως ἡ ἀστραπή βγαίνει ἀπό τό ἀνατολικό σημεῖο τοῦ ὁρίζοντα καί φαίνεται ἀμέσως μέχρι τό ἀντιδιαμετρικό δυτικό σημεῖο, ἔτσι θά γίνει καί ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Θά γίνει ἀμέσως αἰσθητή παντοῦ καί σέ ὅλους.

28 Διότι ἐκεῖ ὅπου εἶναι τό νεκρό πτῶμα, ἐκεῖ θά μαζευτοῦν καί οἱ ἀετοί γιά νά χορτάσουν ἀπ’ αὐτό. Δηλαδή, ὅταν ἡ σαπίλα τοῦ κόσμου φθάσει στό ἀπροχώρητο, τότε θά ἔλθει ἀναπόφευκτη καί φανερή σ’ ὅλους ἡ κρίση καί ἡ τιμωρία ἀπό τόν οὐρανό.

29 Ἀμέσως ὕστερα ἀπό τή θλίψη καί τίς δοκιμασίες τῶν ἡμερῶν ἐκείνων, ὅταν πλέον θά πλησιάζει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου, ὁ ἥλιος θά χάσει τή λάμψη του καί θά σκοτισθεῖ, καί ἡ σελήνη θά παύσει νά φέγγει, ἐνῶ τά ἄστρα θά πέσουν ἀπ’ τόν οὐρανό· κι ὅλος ὁ κόσμος θά γίνει καινούργιος. Καί οἱ οὐράνιες δυνάμεις τῶν ἀγγέλων, πού συγκρατοῦν ἤδη τήν τάξη τοῦ σύμπαντος, θά σαλευθοῦν καί θά μετακινηθοῦν ἀπ’ τή βαθιά τους συγκίνηση γιά τά ὅσα θά συμβαίνουν κατά τή δευτέρα παρουσία, ἀλλά κι ἐπειδή αὐτή ἡ μορφή τοῦ κόσμου θά παρέλθει γιά νά ἀνακαινισθεῖ τό σύμπαν.

30 Καί τότε θά φανεῖ στόν οὐρανό τό σημεῖο πού θά προαναγγέλλει τήν ἄμεση ἔλευση καί παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Τότε θά θρηνήσουν ὅλες οἱ φυλές τῆς γῆς πού δέν πίστεψαν. Καί θά δοῦν τόν υἱό τοῦ ἀνθρώπου νά ἔρχεται καθισμένος στά σύννεφα τοῦ οὐρανοῦ μέ δύναμη καί συνοδεία ἀγγέλων καί μέ δόξα πολλή.

31 Καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου θά ἀποστείλει τούς ἀγγέλους του νά ἠχήσουν δυνατά μέ σάλπιγγα· καί θά μαζέψουν τούς ἐκλεκτούς του ἀπό τά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα, ἀπό τά ὁποῖα πνέουν οἱ τέσσερις ἄνεμοι, ἀπό τή μία ἄκρη τοῦ ὁρίζοντα ἕως τήν ἄλλη.

32 Ἀπό τή συκιά μάλιστα μάθετε τήν ὁμοιότητα: Ὅταν πλέον τό κλαδί της γίνει ἁπαλό καί βγοῦν τά φύλλα, καταλαβαίνετε ὅτι πλησιάζει τό καλοκαίρι.

33 Ἔτσι κι ἐσεῖς· ὅταν δεῖτε νά συμβαίνουν ὅλα αὐτά τά σημεῖα πού σᾶς προανήγγειλα, νά γνωρίζετε ὅτι πλησιάζει στήν πόρτα, ἔφθασε καί θά ἐμφανισθεῖ ἀμέσως ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ, πού θά τιμωρήσει τήν ἀπιστία τῶν Ἰουδαίων μέ τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ.

34 Ἀληθινά σᾶς λέω, δέν θά περάσει ἡ γενιά αὐτή, προτοῦ γίνουν ὅλα αὐτά καί προτοῦ πραγματοποιηθεῖ ἡ καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ καί ὅσα σᾶς προανήγγειλα γιά πολέμους καί ψευδομεσσίες καί ψευδοπροφῆτες.

35 Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ, πού σᾶς φαίνονται τόσο μόνιμα καί στερεά, θά περάσουν καί θά ἐκλείψουν, οἱ λόγοι μου ὅμως δέν θά περάσουν, ἀλλά θά ἐπαληθευθοῦν ἐπακριβῶς.

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)