Κυριακή Β΄ Ματθαίου (22.06.2025)

Κυριακή Β΄ Ματθαίου (22.06.2025)

Ρωμαίους β΄ 10-16

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ὁ ἰσραηλιτικός λαός ἀναφέρεται συχνά ὡς περιούσιος, ἀγαπημένος λαός τοῦ Θεοῦ. Αὐτές οἱ ἀναφορές ὁδηγοῦν καμιά φορά σέ λανθασμένες ἐντυπώσεις, γιατί παρουσιάζουν τόν Θεό ὅτι ξεχώρισε τούς Ἑβραίους καί τούς ἔδειξε ὅτι εἶναι ἀνώτεροι ὅλων.

Ἀπό τήν προσεκτική, ὅμως, μελέτη τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης προκύπτει ὅτι ὁ Θεός δέν ἐπέλεξε τό συγκεκριμένο ἔθνος, ἀλλά σημαντικά πρόσωπα, τά ὁποῖα ἔδειξαν ἀληθινή πίστη καί διάθεση νά ὑποταγοῦν στό θεῖο θέλημά Του. Αὐτοί ὑπῆρξαν οἱ γενάρχες τῶν Ἑβραίων.

Πρῶτος ἦταν ὁ Ἀβραάμ πού καταγόταν ἀπό τή Μεσοποταμία. Ὁ Ἀβραάμ ἦταν παιδί εἰδωλολατρικῆς οἰκογένειας, ἀλλά εἶχε στήν καρδιά του δικαιοσύνη καί καλοσύνη.

Τοῦ φανερώθηκε ὁ Θεός καί τοῦ ζήτησε νά φύγει ἀπό τό εἰδωλολατρικό περιβάλλον στό ὁποῖο ζοῦσε καί νά πάει στή Γῆ τῆς Χαναάν. «Τόν τόπο αὐτό θά σοῦ τόν χαρίσω, καί ἀπό σένα καί τή γυναίκα σου Σάρα θά προκύψει ἕνας μεγάλος λαός». Ὁ Ἀβραάμ ἔδειξε ἐμπιστοσύνη, ἐγκαταστάθηκε στή Χαναάν καί σέ μεγάλη ἡλικία ὁ Θεός τοῦ χάρισε παιδί, τόν Ἰσαάκ.

Ἐκτός, ὅμως, ἀπό τόν Ἀβραάμ, καί ἄλλοι πού δέν πίστευαν στόν Θεό δέχθηκαν τήν εὔνοιά του, ὅπως οἱ Νινεβίτες. Εἶναι γνωστή ἡ ἱστορία τοῦ Ἰωνᾶ, πού ἐπισκέφτηκε τή Νινεβή, μιά πόλη εἰδωλολατρῶν καί ἁμαρτωλῶν. Τούς κάλεσε σέ μετάνοια, «ἀλλιῶς», τούς εἶπε, «ὁ Θεός θά σᾶς καταστρἐψει». Ἐντέλει, ὅμως, ὁ Θεός τούς λυπήθηκε και ἄς ἦταν εἰδωλολάτρες. Διότι μετανόησαν.

Γι’ αὐτό, ἀκούσαμε σήμερα στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα: «δόξα, τιμή καί εἰρήνη προσμένουν ὅποιον κάνει τό καλό, πρώτα τόν Ἰουδαῖο ἀλλά καί τόν ἐθνικό. Γιατί ὁ Θεός δέν κάνει διακρίσεις». Ὅσοι τηροῦν τούς νόμους τοῦ Θεοῦ, θά δικαιωθοῦν.

Ἡ εὐθύνη, δηλαδή, βαραίνει ὅποιον γνωρίζει τίς θεϊκές ἐντολές ἀλλά δέν τίς τηρεῖ. Οἱ ἐθνικοί, ἐπειδή δέν γνώριζαν τό Νόμο, τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀνεύθυνοι καί δέν θά τιμωρηθοῦν.  Ἀντίθετα, οἱ Ἰουδαῖοι πού γνώριζαν τόν Νόμο καί δέν τόν τηροῦσαν, αὐτοί θα κριθοῦν αὐστηρά. Διότι ὁ Θεός θέλησε πρῶτα νά δοθοῦν οἱ ἐντολές του στούς Ἰουδαίους καί, στή συνέχεια, στούς ἄλλους λαούς.

Ἀλλά καί οἱ ἐθνικοί, στούς ὁποίους δέν δόθηκαν οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ, δέν εἶναι ἀνεύθυνοι. Διότι, κάθε ἄνθρωπος πού ἔρχεται στόν κόσμο, εἶναι παιδί τοῦ Θεοῦ, προικισμένο μέ τό νόμο τῆς συνείδησης. Συνεπῶς, θά κριθεῖ μέ βάση τή συνείδησή του, ἡ ὁποία τοῦ ὁμιλεῖ γιά τό καλό καί τό κακό καί τόν συμβουλεύει τί νά διαλέξει!

«Ἡ διαγωγή τους, λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, φανερώνει πώς οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ εἶναι γραμμένες στίς καρδιές τους. Καί σ’ αὐτό συμφωνεῖ καί ἡ συνείδησή τους, πού ἡ φωνή της τούς τύπτει ἤ τούς ἐπαινεῖ, ἀνάλογα μέ τή διαγωγή τους. Ὅλα αὐτά θά γίνουν τήν ἡμέρα πού ὁ Θεός θά κρίνει διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τίς κρυφές σκέψεις τῶν ἀνθρώπων, ὅπως λέει τό εὐαγγέλιό του».

Ὅσα εἴπαμε, ἀπαντοῦν στό ἐρώτημα, πού ὑποβάλλεται συχνά, πῶς θά κρίνει ὁ Θεός τά ἔθνη πού δέν τόν γνώρισαν ὅπως οἱ Κινέζοι, οἱ Ἰνδοί καί ἄλλοι; Δέν εἶναι, βέβαια, ἔργο δικό μας νά ἐξετάζουμε καί νά κρίνουμε τόν τρόπο πού ἐνεργεῖ ὁ Θεός. Καί, προπαντός, δέν πρέπει νά μᾶς ἀπασχολεῖ πῶς θά κριθοῦν οἱ ἄλλοι. Ὅσοι ἀπό αὐτούς τήρησαν τό νόμο τῆς συνείδησής τους, αὐτοί θά κριθοῦν εὐνοϊκά ἀπό τόν Χριστό.

Ἐμεῖς, πάλι, θά προσαρμόσουμε τή ζωή μας σύμφωνα μέ τίς ἐπιταγές τοῦ Εὐαγγελίου. Ἡ γνωριμία μέ τόν Θεό ξεκινᾶ ἀπό τήν ἀποδοχή τῆς συνειδήσεως καί τή διαφύλαξη ὅσων καλῶν συμβουλεύει. Ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει νά ψάχνει τόν ἀληθινό Θεό.

Καί ἡ Ἐκκλησία μας, μέ τό ἔργο τῆς κατήχησης, ὁδηγεῖ ὅσους δέν γνωρίζουν τόν Θεό, νά Τόν γνωρίσουν. Γι’ αὐτό εἶναι εἶναι σπουδαῖο τό ἔργο τῆς κατήχησης, εἴτε ὡς προσευχή εἴτε ὡς διδασκαλία πρός τούς κατηχούμενους.