Κυριακή 14 Ἰουλίου 2013 ( Ἁγίων Πατέρων Δ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου )

"Ὑμεῖς ἐστε  τό φῶς τοῦ κόσμου"  ( Ματθ. ε' 14 )

Πρίν  ἔλθει ὁ Χριστός  στή γῆ, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ κόσμος ζοῦσε στό σκοτάδι. Σκοτάδι θρησκευτικό, σκοτάδι ἠθικό, σκοτάδι κοινωνικό. Οἱ ἄνθρωποι εἶχαν ἄγνοια τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Εἰδωλολάτρες ἦταν. Ξύλα καί πέτρες προσκυνοῦσαν καί ἔδιναν σ’αὐτά μορφή ἀνθρώπων ἤ καί ζώων ἀκόμα. Τά ἔντυναν μέ ἀσήμι καί χρυσάφι. Τά ἔστηναν μέσα στούς ναούς. Ἔφτιαχναν γι᾿ αὐτά θυσιαστήρια. Ἔσφαζαν ζῶα, καί ἀθῶα παιδάκια ἀκόμη, γιατί τέτοιες θυσίες ἤθελαν τά εἴδωλα. Τά εἴδωλα αὐτά ἦταν οἱ θεοί τους. Καί τό χειρότερο, οἱ θεοί αὐτοί ἔκλεβαν, μεθοῦσαν, ἀπατοῦσαν ὁ ἕνας τόν ἄλλον, ἔκαναν ἀτιμίες καί ἐγκλήματα.

Μεσάνυχτα εἶχαν οἱ ἄνθρωποι ὡς πρός τήν πίστη. Καί μόνο ἕνας λαός, ὁ Ἰσραηλιτικός, εἶχε γνώση  τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ἀλλά καί αὐτός  πολλές φορές παρασυρόταν, ἄφηνε  τή λατρεία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί  προσκυνοῦσε τά εἴδωλα.

Ἀλλά καί σκοτάδι ἠθικό  καί κοινωνικό βασίλευε σέ ὅλο  τόν κόσμο, πρίν ἔλθει ὁ Χριστός. Οἱ ἄνθρωποι δέν τηροῦσαν κανένα ἠθικό  νόμο. Ἀφοῦ οἱ θεοί πού λάτρευαν ἔκαναν ἐγκλήματα καί ἀτιμίες, αὐτοί  γιατί νά μή κάνουν; Ἡ πορνεία  γινόταν δημοσίως. Οἱ πόρνες στεγάζονταν  στούς εἰδωλολατρικούς ναούς, καί  τίς τιμοῦσαν  σάν πρόσωπα  ἱερά. Ὀνομάζονταν ἱέρειες. Οἱ ἄνθρωποι ζοῦσαν μέσα στήν ἀκολασία καί τή διαφθορά. Ἡ οἰκογένεια εἶχε διαλυθεῖ. Ἡ  γυναίκα σκλάβα. Τά παιδιά περιφρονημένα. Οἱ γέροντες στό δρόμο. Τά ὀρφανά καί  οἱ χῆρες ἀπροστάτευτα. Μία ἀγριότητα  ἐπικρατοῦσε στίς σχέσεις τῶν  ἀνθρώπων καί τῶν ἐθνῶν. Σκοτάδι  βασίλευε παντοῦ. Ὁ σατανᾶς ἐξουσίαζε.

Ἀλλά ξαφνικά φάνηκε φῶς. Φῶς πού διέλυε τά σκοτάδια καί  ἔκανε τά πράγματα νά φανοῦν ὅπως εἶναι. Φῶς γλυκό καί παρήγορο γιά τούς ταπεινούς καί καταφρονημένους. Φῶς πού ἔκανε ἄλλους νά φοβοῦνται  καί νά τρέμουν καί νά θέλουν νά τό σβήσουν, γιά νά μή φανερωθοῦν τά ἐγκλήματά τους. Φῶς πού φώτιζε καί τό πιό σκοτεινό καί φοβερό μέρος, τούς τάφους, καί γέμιζε τήν  καρδιά με πίστη καί ἐλπίδα.

Καί τό φῶς αὐτό εἶναι  ὁ Χριστός. Εἶναι ὁ ἥλιος  ὁ πραγματικός, ὁ ἀληθινός. Ὁ  Χριστός σκορπίζοντας τή θεϊκή του  διδασκαλία κάνει τίς ἐπιδεκτικές  ψυχές νά λάμπουν. Ἄς εἶναι οἱ ψυχές  αὐτές βυθισμένες στήν ἄγνοια καί  στήν ἁμαρτία. Μόλις οἱ ἁμαρτωλές  αὐτές ψυχές ἔρθουν σέ ἐπαφή  μέ τό Χριστό, παίρνουν ἀπό τό φῶς  του, γίνονται φωτεινές. Ἀντανακλοῦν  στό γύρω κόσμο τό φῶς, τήν ἀλήθεια, τή ζωή. Χωρίς τό Χριστό οἱ ψυχές  θά ἔμεναν γιά πάντα στό σκοτάδι, κόσμοι σκοτεινοί.

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὅμως δέν δέχονται τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ὅσοι θέλουν, στρέφονται πρός τό Χριστό καί παίρνουν φῶς, ὅσο θέλουν. Ὅσοι, ὅμως, δέν θέλουν, δέν πλησιάζουν τό Χριστό, καί φεύγουν μακριά του.  Τόν περιφρονοῦν. − Ναζωραῖε, δέν σέ χρειαζόμαστε, τοῦ λένε. Δέν θέλουμε τό φῶς σου. Δέν θέλουμε τή διδασκαλία σου. Μᾶς ἀρέσει τό σκοτάδι. Ἄφησέ μας. Αὐτοί εἶναι οἱ διεφθαρμένοι ἄνθρωποι.Ἦλθε τό φῶς, ἦλθε ὁ Χριστός, ἀλλά οἱ ἄνθρωποι αὐτοί μισοῦν τό φῶς, γιατί τά ἔργα τους εἶναι πονηρά.

Ἀλλά, δόξα τῷ Θεῷ ! Ὑπάρχουν καί ἄνθρωποι πού ἀγαποῦν τό φῶς, ἀγαποῦν τό Χριστό. Οἱ εὐγενεῖς αὐτές ψυχές χαίρονται νά ἀκοῦνε τή διδασκαλία Του. Εὐχαριστιοῦνται  νά διαβάζουν τό Εὐαγγέλιο. Χαίρονται  νά πηγαίνουν στήν Ἐκκλησία, νά ἐξομολογοῦνται, νά κοινωνοῦν τά ἄχραντα μυστήρια. Οἱ ψυχές αὐτές ὅλο καί πλησιάζουν τό Χριστό, ὅλο καί παίρνουν φῶς  ἀπό τό Χριστό, ὅλο καί γίνονται πιό λαμπρές.  Ὅπου καί νά βρεθοῦν, σκορπίζουν τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἄν εἶναι ἐργάτες, εἶναι φῶς  γιά ὅλους ὅσους ἐργάζονται μαζί τους. Ἄν εἶναι ὑπάλληλοι, εἶναι  φῶς γιά τούς συναδέλφους τους. Ἄν εἶναι στρατιωτικοί, εἶναι φῶς  γιά ὅλους τούς στρατιωτικούς. Ἄν εἶναι δάσκαλοι, εἶναι φῶς γιά  τούς μαθητές τους. Ἄν εἶναι γονεῖς, εἶναι φῶς γιά τά παιδιά τους. Φῶς μέ τά καλά τους λόγια, φῶς μέ τό λαμπρό παράδειγμά τους, φῶς μέ τά καλά τους ἔργα. Στόν καθένα ἀπ᾿ αὐτούς ἐφαρμόζεται ὁ λόγος τοῦ σημερινοῦ  Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ γιά  τούς μαθητές του : "Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου". Ἐσεῖς πού μέ ἀκοῦτε καί μέ ἀκολουθεῖτε εἶστε − πρέπει νά εἶστε − τό φῶς τοῦ κόσμου.

Ἀλήθεια, ἐμεῖς εἴμαστε  τό φῶς τοῦ κόσμου ; Εἴμαστε φῶς  στό περιβάλλον μας ; Τί λέει ἡ συνείδησή  μας ; Εἴμαστε φῶς ἤ σκοτάδι ;