Κυριακή 27 Ἰανουαρίου 2013 (IΕ΄ Λουκᾶ)

«Σήμερον σωτηρία  τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο» (Λουκ. ιθ΄ 9)

Τήν πόλη τῆς  Ἱεριχοῦς ἐπισκεπτόταν ὁ Κύριός μας. Καί κάποιος ἄνθρωπος πού ὀνομαζόταν Ζακχαῖος, ἀρχιτελώνης καί πολύ πλούσιος λόγῳ τῶν ἀδικιῶν πού ἔκανε, ἤθελε νά δεῖ τόν Ἰησοῦ. Ἦταν, ὅμως, κοντός στό ἀνάστημα καί δέν μποροῦσε νά τόν δεῖ ἐξαιτίας τοῦ πλήθους πού ἀκολουθοῦσε τό Χριστό. Ἀπό τόν μεγάλο του πόθο γιά νά τόν δεῖ, ἔτρεξε μπροστά καί ἀνέβηκε σέ μιά συκομουριά στόν δρόμο πού θά περνοῦσε ὁ Χριστός.

Μόλις ἔφθασε ὁ Χριστός στό σημεῖο ἐκεῖνο στράφηκε πρός τό μέρος του καί τόν εἶδε. Χωρίς νά τόν γνωρίζει ἀπό παλαιότερα, τόν φώναξε μέ τόν ὄνομά του καί τοῦ εἶπε: -Ζακχαῖε, κατέβα γρήγορα, διότι σήμερα πρέπει νά μείνω στό σπίτι σου. Ὁ Ζακχαῖος κατέβηκε ἀμέσως καί μέ χαρά τόν ὑποδέχθηκε στό σπίτι του.

Ὅταν εἶδαν οἱ ἄλλοι ὅτι ὁ Ἰησοῦς προτίμησε τό σπίτι τοῦ Ζακχαίου, ἄρχισαν νά μουρμουρίζουν μεταξύ τους μέ ἀγανάκτηση καί νά σχολιάζουν περιφρονητικά τόν Ἰησοῦ, γιατί προτίμησε νά ἀναπαυθεῖ καί νά μείνει στό σπίτι ἑνός ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου.

Πράγματι, τὁ σπίτι τοῦ Ζακχαίου εἶχε κτιστεῖ μέ παρανομίες καί ἀδικίες. Ὡς ὑπάλληλος τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ὁ Ζακχαῖος ἔκανε κατάχρηση τῆς ἐξουσίας πού εἶχε καί ἔκλεβε τό δημόσιο καί τούς συμπολίτες του. Ἔγινε πολύ πλούσιος ρουφώντας τό αἷμα τῶν φτωχῶν ἀνθρώπων. Καί μέ τά χρήματα πού μάζεψε ἔκτισε τό σπίτι του. Ἕνας φονιάς ἦταν ὁ Ζακχαῖος. Καί γι’ αὐτό ἀγανάκτησε ὅλος ὁ λαός. Δέν πῆρε, βέβαια, μαχαίρι, γιά νά σκοτώνει ἀνθρώπους. Ἕναν ἄνθρωπο τόν σκοτώνεις, ὅταν τόν ἐκβιάζεις νά σέ πληρώσει περισσότερα ἀπ’ὅσα δικαιοῦσαι. Ὅταν τόν ἔχεις ἐργάτη καί δέν τόν πληρώνεις ὅπως πρέπει. Ὅταν τοῦ πουλᾶς εἴδη πρώτης ἀνάγκης σέ ὑπερβολική τιμή, ἐκμεταλλευόμενος τήν ἀνάγκη του. Ὅταν στίς καθημερινές σου συναλλαγές τόν γελᾶς στό ζύγισμα, στό μέτρημα καί στήν ποιότητα τῶν ἀγαθῶν πού τοῦ παρέχεις. Ὅταν τοῦ λές ψέματα καί τόν ἐξαπατᾶς. Τέτοιος ἦταν καί ὁ Ζακχαῖος.

Ὅμως ὁ Ζακχαῖος βλέποντας τό Χριστό ἄλλαξε ἀπότομα. Μιά ματιά πού τοῦ ἔριξε ὁ Χριστός μας γεμάτη ἀγάπη καί στοργή ἔφτασε νά ραγίσει τή σκληρή καρδιά του καί τόν ἔκανε νά σκέφτεται διαφορετικά. Καί ὁ Χριστός εἶδε τή μεταβολή του. Εἶδε τή μετάνοιά του.

Γι’ αὐτό καί ὁ Ζακχαῖος μέ συντριβή καρδιᾶς, μέ ἀληθινή μετάνοια στάθηκε μπροστά στό Χριστό. Ἐξομολογήθηκε μπροστά σέ ὅλους τό ἁμαρτωλό παρελθόν του καί δήλωσε ὅτι θά μοιράσει τό μισό τῆς περιουσίας του στούς φτωχούς καί ὅποιον  ἔκλεψε καί ἀδίκησε θά τόν ἀποζημιώσει στό τετραπλάσιο. Ἕνα ἔκλεψε; Τέσσερα θά δώσει.

Καί ὁ Χριστός, πού εἶδε τήν ἔμπρακτη μετάνοια τοῦ Ζακχαίου, τοῦ λέει: «Σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο». Σήμερα, Ζακχαῖε, τό σπίτι σου σώθηκε. Σώθηκε μέ τήν εἰλικρινῆ μετάνοιά σου.

Ἀδελφοί μου, πόσα σπίτια σήμερα κινδυνεύουν νά γκρεμιστοῦν; Πόσα μέγαρα εἶναι κτισμένα μέ χρήματα πού προέρχονται ἀπό ἀδικίες, κλοπές καί ἀπάτες! Σέ πόσα σπίτια γίνονται μεγάλες καί φοβερές ἁμαρτίες πού δέν τίς γνωρίζει κανείς παρά μόνο ὁ Χριστός, πού ὅλα τά βλέπει κι ὅλα τά ἀκούει! Κάθε ἁμαρτία πού γίνεται μέσα στό σπίτι, εἴτε ἀπό τόν ἄνδρα εἴτε ἀπό τή γυναῖκα εἴτε ἀπό τά παιδιά εἴτε ἀπό τούς γέροντες μολύνει τό σπίτι. Εἶναι ἕνας δυναμίτης πού βάζει στά θεμέλια τοῦ σπιτιοῦ ὁ σατανᾶς. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ἔλεγε: «Ἔχεις ἑκατό πρόβατα; Θέλεις νά τά χάσεις ὅλα; Βάλε μέσα στό μαντρί σου ἕνα κλεμμένο πρόβατο. Ἐξαιτίας τοῦ κλεμμένου θά χάσεις καί τά ἄλλα...»

Ἀδελφοί, ἄν θέλουμε νά ἔχουμε τήν εὐλογία τοῦ Χριστοῦ στά σπίτια μας, πρέπει νά κάνουμε ὅ,τι ἔκανε ὁ Ζακχαῖος. Νά μετανοήσουμε ἀληθινά. Νά καθαρίσουμε τό σπίτι μας ἀπό κάθε ἀδικία. Ἄν ἔχουμε τίποτε κλεμμένο, νά τό ἐπιστρέψουμε ἀμέσως. Τό ξένο πράγμα εἶναι φωτιά πού καίει. Καί ὄχι μόνο δέν πρέπει νά ἀδικοῦμε, νά κλέβουμε, καί νά κάνουμε τό κακό, πρέπει νά κάνουμε καί τό καλό. Νά κάνουμε ἐλεημοσύνες, ὅπως ἔκανε ὁ Ζακχαῖος, ὅταν γνώρισε τό Χριστό.

Ἄν θέλουμε νά σώσουμε τό σπίτι μας, νά μισήσουμε τό κακό καί νά ἀγαπήσουμε τό καλό. Νά μισήσουμε τό διάβολο καί νά ἀγαπήσουμε τό Χριστό. Νά τόν καλέσουμε νά σώσει τό σπίτι μας...