Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016 (ΙΣΤ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ)

           "Εὖ δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ! ἐπί ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπί πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ κυρίου σου" (Ματθ. κε' 21).

            Ἀδελφοί, ὁ ἀγωνοθέτης Κύριος δοξάζει τούς πιστούς δούλους Του· ἐπιβραβεύει τά ἀφοσιωμένα παιδιά Του· ἀνταμείβει τούς ἄξιους ἐργάτες τοῦ ἀμπελώνα Του.  Ἕνα μικρό ἀγώνισμα μᾶς ἀναθέτει, καί ἄν τό φέρουμε σέ αἴσιο πέρας, μᾶς ἐπιδαψιλεύει πλῆθος ἀνεκτίμητων δωρεῶν.            Πῶς, λοιπόν, ὁ ἅγιος Θεός δοξάζει τούς πιστούς δούλους Του;

           "Εὖ δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ..." Στήν παραβολή πού ἀκούσαμε ὁ ἅγιος Θεός ἐπιδοκιμάζει τούς πιστούς δούλους Του. Τούς λέει εὖγε, μπράβο. Τούς ἀποκαλεῖ "δούλους ἀγαθούς καί πιστούς". Ὅλα αὐτά σημαίνουν ὅτι ἡ εἰλικρίνεια, ἡ ἐπιμέλεια, ἡ προθυμία, ἡ ἀκεραιότητα τοῦ χαρακτήρα πού παρουσιάζουν, καί τά θεάρεστα ἔργα πού ἐπιτελοῦν οἱ πιστοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ δέν πηγαίνουν χαμένα, ἀλλά θά βρεθοῦν "εἰς ἔπαινον καί τιμήν καί δόξαν ἐν ἀποκαλύψει Ἰησοῦ Χριστοῦ".

            Κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, τήν ἐπιφανῆ καί μεγάλη, ὅταν ὁ Χριστός θά φανερωθεῖ "ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρός αὐτοῦ μετά τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων", τότε καί οἱ πιστοί θά φανερωθοῦν "ἐν δόξῃ". Θά δοῦν τά θνητά σώματά τους νά ἐνδύονται ἀθανασία. Τότε «οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Πατρός αὐτῶν". Πιθανόν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί στήν παροῦσα ζωή νά ἀδικήθηκαν ἀπό συνανθρώπους τους ἤ νά μήν ἀναγνωρίζονταν οἱ κόποι τους ἤ νά ζοῦσαν στήν ἀφάνεια καί νά ἦταν ἄγνωστοι στούς πολλούς. Ἦταν, ὅμως, γνωστοί στό Θεό, ὁ ὁποῖος κατά τήν ἡμέρα τῆς ἀνταποδόσεως θά τούς ἀποδώσει τό δίκαιο ἔπαινο. Ἐφ' ὅσον δόξαζαν τή διακονία τους, θά τούς ἀντιδοξάσει ὁ Κύριος. Θά τούς ἐπαινέσει δημοσίως, μπροστά σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους καί τούς ἀγγέλους. Θά τούς πεῖ "δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπό καταβολῆς κόσμου".

            Δυστυχῶς, τήν ἀνταπόδοση τῶν δικαίων τή λησμονοῦν οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι. Πιό πολύ ἐντυπωσιάζονται ἀπό τή δόξα τῆς παρούσας ζωῆς. Καταβάλλουν προσπάθειες πολλές, γιά νά πάρουν κάποιο μετάλλιο· νά τιμηθοῦν μέ κάποιο παράσημο· νά βραβευθοῦν ἀπό τήν ἀκαδημία Ἀθηνῶν· νά προβληθοῦν ἀπό τά μέσα μαζικῆς ἐνημερώσεως. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους τίς τιμητικές διακρίσεις ἐπιδιώκουν. Ἀλλά ἡ δόξα πού λαμβάνουν εἶναι πρόσκαιρη καί προσωρινή. Δέν τούς ἀκολουθεῖ μετά θάνατον.  Ἐνῶ οἱ πιστοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ δοξάζονται μέ τή δόξα τοῦ Θεοῦ καί στεφανώνονται μέ στέφος τό ἀμάραντον.

            "Εὖ δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ, ἐπί ὀλίγα ἦς πιστός ἐπί πολλῶν σε καταστήσω".

            Τό δεύτερο πνευματικό ὄφελος πού ἀπολαμβάνουν οἱ πιστοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ εἶναι ὅτι προάγονται σέ ὑψηλότερες θέσεις ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.     Ὅταν τούς καλοῦσε κοντά Του ὁ Κύριος, ἀνῆκαν στούς κλητούς. Τώρα πού ἀνταποκρίνονται στήν ὑψηλή καί ἁγία κλήση τους, ἀνήκουν στούς ἐκλεκτούς. Ὅταν τούς μοίραζε τάλαντα ὁ Κύριος, εἶχαν ἀπό ἕνα ἤ ἀπό δύο ἤ ἀπό πέντε τάλαντα. Τώρα πού τά ἀξιοποιοῦν, ἔχουν τά διπλάσια. Ὅταν τούς χάριζε ὑλικά ἀγαθά ὁ Κύριος, ἐλεοῦσαν τούς συνανθρώπους τους, ἔτρεφαν τούς πεινασμένους, πότιζαν τούς διψασμένους, ἔντυναν τούς γυμνούς, φιλοξενοῦσαν τούς ξένους, περιποιοῦνταν τούς ἀσθενεῖς, ἐπισκέπτονταν τούς φυλακισμένους. Τώρα τούς παραθέτει τό θεῖο δεῖπνο τῆς Βασιλείας Του ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καί τούς καλεῖ νά συγκαθήσουν στό θρόνο Του καί νά συμβασιλεύουν μαζί του εἰς αἰῶνας αἰώνων."Ὁ νικῶν δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ' ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου".

            Ἐννοοῦμε, λοιπόν, ὅτι τό ἀξιώματα στά ὁποῖα προάγονται οἱ πιστοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀσυγκρίτως ἀνώτερα ἀπό τίς ἐλάχιστες ὑπηρεσίες πού μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ προσφέρουν. Γι' αὐτό ἄς ἐργαζόμαστε τά ἔργα τοῦ Θεοῦ μ' ὅλη μας τήν καρδιά καί μ' ὅλες μας τίς δυνάμεις, "ἐκ ψυχῆς, ὡς τῷ Κυρίῳ", σάν νά τό κάνουμε στόν ἴδιο τόν Κύριο, καί ποτέ νά μή βαρυγκωμοῦμε, ὅταν μᾶς ἔρχονται πειρασμοί καί θλίψεις. Διότι ἀπό τά σουβλερά καί ὀδυνηρά ἀγκάθια τῶν θλίψεων θά ξεφυτρώσουν γλυκύτατα καί εὐωδέστατα λουλούδια χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως.

            Τό τρίτο πνευματικό ὄφελος πού ἀπολαμβάνουν οἱ πιστοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, εἶναι ὅτι "εἰσέρχονται εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου τους". Δέν θά κυλᾶ συνεχῶς ἡ ζωή τους μέ θλίψεις καί βάσανα. Θά ἔλθει καιρός πού ὁ ἅγιος Θεός θά "ἐξαλείψῃ πᾶν δάκρυον ἀπό τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν». Τούς ἀναμένει ἡ μακαριότητα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, στήν ὁποία ἡ ζωή θά εἶναι μόνο ζωή, χωρίς θάνατο· ἡ χαρά θά εἶναι μόνο χαρά, χωρίς λύπη· ἡ ἡμέρα θά εἶναι μόνο ἡμέρα, χωρίς νύκτα· ἡ εὐτυχία θά εἶναι μόνο εὐτυχία, χωρίς δυστυχία!

            Οἱ πειρασμοί πού ἀντιμετωπίζουν στήν παροῦσα ζωή, θά μετρήσουν ἀντίστροφα τότε. Ἀπό τή μία στιγμή στήν ἄλλη θά ἀλλάξουν τελείως τά σκηνικά. Θά περάσουν ἀπό τήν ταπείνωση καί τήν ἀφάνεια στήν ὑπερύψωση· ἀπό τήν ἀδοξία στή δόξα. Ὅπως τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό μετά τό ἑκούσιο πάθος ὁ οὐράνιος Πατέρας τόν ὑπερύψωσε "καί ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα", ἔτσι καί τόν κάθε πιστό πού σηκώνει σταυρό, θά τόν ὑπερυψώσει ὁ Κύριος. Θά τοῦ δώσει τή δυνατότητα νά "εἰσέλθῃ εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου Του".

            Ἀδελφοί, φιλότιμο ζητᾶ ἀπό μᾶς ὁ ἅγιος Θεός. Ἄς ἔχουμε τόν πόθο νά κάνουμε κάποιες θυσίες γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ! Ἄς δείχνουμε ἐπιμέλεια καί σπουδή νά πολλαπλασιάσουμε τά τάλαντα πού μᾶς χάρισε ὁ Κύριος! Ἄς φιλοτιμούμεθα νά κάνουμε « τά ἀρεστά ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ", γιά νά βροῦμε ἔλεος κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως καί νά ἀξιωθοῦμε νά ἀκούσουμε τήν γλυκύτατη φωνή τοῦ Κυρίου μας: "Εὖ δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ! ἐπί ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπί πολλά σέ καταστήσω· εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου".