21.11.2017 Ἡ ἐν τῷ Ναῷ Εἴσοδος τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας

Ἡ ἐν τῷ Ναῷ Εἴσοδος τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας.

Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου  9:1-7

Ἀδελφοί, εἶχεν ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε ῞Αγιον κοσμικόν. Σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτῃ ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται ῞Αγια. Μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη ῞Αγια ῾Αγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω· δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)

Ἄς βγάλουμε τώρα κάποιο συμπέρασμα γιά ὅσα εἴπαμε σχετικά μέ τήν ἱερωσύνη τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, κι ἄς τά διασαφηνίσουμε περισσότερο. Εἶχε βέβαια καί ἡ πρώτη Διαθήκη νόμους καί λατρευτικές διατάξεις, καθώς κι ἕνα ἐπίγειο θυσιαστήριο.  

2 Κατασκευάστηκε δηλαδή τό πρῶτο διαμέρισμα τῆς σκηνῆς, μέσα στό ὁποῖο ὑπῆρχε ἡ λυχνία καί ἡ τράπεζα τῆς προθέσεως καί οἱ ἄρτοι πού τοποθετοῦνταν πάνω σ’ αὐτήν ὡς προσφορά στό Θεό. Καί τό πρῶτο αὐτό διαμέρισμα τῆς σκηνῆς λεγόταν ≪Ἅγια≫. 

3 Ἔπειτα, πίσω ἀπό τό δεύτερο καταπέτασμα ἦταν τό μέρος τῆς σκηνῆς πού λεγόταν ≪Ἅγια Ἁγίων≫.

4 Στά Ἅγια τῶν Ἁγίων ὑπῆρχε ἕνα χρυσό θυμιατήριο καί ἡ Κιβωτός τῆς Διαθήκης, πού ἦταν γύρω-γύρω καλυμμένη μέ χρυσάφι ἀπ’ ὅλες τίς πλευρές της. Μέσα στήν κιβωτό αὐτή ὑπῆρχε μιά χρυσή στάμνα πού περιεῖχε ἀπό τό περίφημο μάννα, καθώς ἐπίσης καί ἡ ράβδος τοῦ Ἀαρών πού εἶχε βλαστήσει θαυματουργικά, καί οἱ θεοχάρακτες πλάκες τῆς Διαθήκης. 

5 Πάνω ἀπό τήν κιβωτό ὑπῆρχαν δύο χρυσά Χερουβίμ ἔνδοξα, πού ἀνάμεσά τους ἐμφανιζόταν καί μιλοῦσε ὁ Θεός. Αὐτά σκέπαζαν μέ τά φτερά τους καί σκίαζαν τό χρυσό κάλυμμα τῆς κιβωτοῦ, πού ὀνομαζόταν ἱλαστήριο. Ἀλλά γιά ὅλα αὐτά δέν εἶναι τώρα καιρός νά μιλήσουμε μέ λεπτομέρειες. 

6 Ἔτσι λοιπόν εἶχαν αὐτά σχεδιασθεῖ καί μ’ αὐτόν τόν τρόπο εἶχε κατασκευασθεῖ ἡ σκηνή, ὥστε στό πρῶτο διαμέρισμά της, δηλαδή στά Ἅγια, νά μπαίνουν πάντοτε οἱ ἱερεῖς καί νά τελοῦν τίς ἱεροτελεστίες.

7 Στό δεύτερο ὅμως διαμέρισμα τῆς σκηνῆς, δηλαδή στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἔμπαινε μία φορά τό χρόνο, τήν ἡμέρα τοῦ ἐξιλασμοῦ, μόνον ὁ ἀρχιερέας. Κι αὐτός δέν ἔμπαινε χωρίς αἷμα, ἀλλά ἔφερνε μαζί του τό αἷμα τῶν ζώων, τό ὁποῖο πρόσφερε ὡς ἐξιλαστήρια θυσία γιά τόν ἑαυτό του καί γιά τίς ἁμαρτίες πού ἀπό ἄγνοια εἶχε διαπράξει ὁ λαός. 

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ “Ο ΣΩΤΗΡ”»)