25.3.2016 Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας.

 Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας.

Εἰς τὸν Ὄρθρον

Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν

α΄ 39 - 49. 56

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀναστᾶσα Μαριὰμ ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα, ⁴⁰ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ. ⁴¹ καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησεν τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς· καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ ⁴² καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν· Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. ⁴³ καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρὸς μέ; ⁴⁴ ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. ⁴⁵ καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ Κυρίου. ⁴⁶ Καὶ εἶπε Μαριάμ· Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον ⁴⁷ καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου, ⁴⁸ ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. ⁴⁹ ὅτι ἐποίησέ μοι μεγάλα ὁ δυνατός καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ⁵⁶ Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)

39 Τίς ἡμέρες πού ἀκολούθησαν μετά τόν εὐαγγελισμό ἡ Μαριάμ σηκώθηκε καί πῆγε γρήγορα καί χωρίς ἀναβολή στήν ὀρεινή περιοχή τῆς Ἰουδαίας, σέ κάποια πόλη τῆς περιφέρειας ὅπου κατοικοῦσε ἡ φυλή τοῦ Ἰούδα.

40 Καί μπῆκε στό σπίτι τοῦ Ζαχαρία καί πρώτη αὐτή χαιρέτισε τήν Ἐλισάβετ.

41 Καί τή στιγμή πού ἄκουσε ἡ Ἐλισάβετ τό χαιρετισμό τῆς Μαρίας, ἀναπήδησε τό βρέφος μέσα στήν κοιλιά της. Καί γέμισε ἡ Ἐλισάβετ ἀπό Πνεῦμα Ἅγιον

42 καί ἐξαιτίας τῆς μεγάλης χαρᾶς καί ἐκπλήξεώς της φώναξε μέ μεγάλη φωνή καί εἶπε: Εἶσαι εὐλογημένη ἀπό τόν Θεό ἐσύ περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη γυναίκα. Καί εἶναι εὐλογημένο καί τό ἔμβρυο πού βλάστησε στήν κοιλιά σου ὡς καρπός ἄχραντος καί παρθενικός.

43 Καί πῶς μοῦ ἔγινε αὐτή ἡ τιμή; Ποιά ἀρετή ἤ ἀξία ἔχω ἐγώ, ὥστε νά ἔλθει νά μέ ἐπισκεφθεῖ ἡ μητέρα τοῦ Κυρίου μου;

44 Καί εἶσαι πραγματικά ἡ μητέρα τοῦ Κυρίου μου, διότι νά, μόλις ἦλθε στ’ αὐτιά μου ἡ φωνή τοῦ χαιρετισμοῦ σου, ἀνα­πήδησε μέσα στά σπλάχνα μου τό βρέφος μέ ἀσυγκράτητη χαρά.

45 Καί εἶναι εὐτυχισμένη ἐκείνη πού πίστεψε, ὅπως ἐσύ, ὅτι θά πραγματοποιηθοῦν πλήρως καί τελείως ἐκεῖνα πού τῆς ἔχει πεῖ ὁ Κύριος μέ τόν ἄγγελό του καί δέν ἔ­δει­ξε τήν ἀπιστία τοῦ συζύγου μου, πού τιμωρήθηκε.   

46 Καί εἶπε ἡ Μαριάμ:

Ἀνυμνεῖ καί δοξάζει ἡ ψυχή μου τό μεγαλεῖο τοῦ Κυρίου·

47 καί τό βάθος τῆς καρδιᾶς μου νιώθει μεγάλη χαρά γιά τόν Θεό, πού ἔσωσε κι ἐμένα μαζί μέ ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος. 

48 Ἀνυμνεῖ ἡ ψυχή μου τόν Κύριο, διότι ἔριξε εὐνοϊκό βλέμμα σέ μένα τήν ταπεινή δούλη του, στή μικρότητα καί ἀσημότητά μου. Καί γι’ αὐτό, νά, ἀπό τώρα θά μέ μακαρίζουν ὅλες οἱ γενιές τῶν πιστῶν.

49 Διότι ὁ Θεός, πού ἔχει ἀπεριόριστη δύναμη καί τό ὄνομά του εἶναι ἅγιο, ἔκανε σέ μέ­να μεγάλα καί θαυμαστά ἔργα, ἀφοῦ μέ ἀξίωσε νά γίνω μητέρα τοῦ Σωτῆρος. Κι ἔτσι μέ τά ἔργα του, πού εἶ­ναι καταπληκτικά σέ δύναμη καί σέ ἁγιότητα, ὄχι μόνο ἀνυψώνει ἀλλά καί ἁγιάζει τούς ταπεινούς του δούλους.

56 Ἔμεινε λοιπόν ἡ Μαριάμ μαζί μέ τήν Ἐλισάβετ περίπου τρεῖς μῆνες, κι ὅταν πλέον πλησίασε ἡ ὥρα νά γεννήσει ἡ Ἐλισάβετ, ἡ Μαριάμ ἐπέστρεψε στό σπίτι της.

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)

Εἰς τὴν Λειτουργίαν

Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν

α΄ 24 - 38

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνὴ Ζαχαρίου· καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε, ²⁵ λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τό ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις. ²⁶ Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας, ᾗ ὄνομα Ναζαρὲτ, ²⁷ πρὸς παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρὶ, ᾧ ὄνομα Ἰωσὴφ, ἐξ οἴκου Δαυῒδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ. ²⁸ καὶ εἰσελθὼν ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτὴν εἶπε· Χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν. ²⁹ ἡ δὲ ἰδοῦσα διεταράχθη ἐπὶ τῷ λόγῳ αὐτοῦ, καὶ διελογίζετο ποταπὸς εἴη ὁ ἀσπασμὸς οὗτος. ³⁰ καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος αὐτῇ· Μὴ φοβοῦ, Μαριάμ· εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ Θεῷ. ³¹ καὶ ἰδοὺ συλλήψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. ³² οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται, καὶ δώσει αὐτῷ Κύριος ὁ Θεὸς τὸν θρόνον Δαυῒδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ³³ καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος. ³⁴ εἶπε δὲ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον· Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω; ³⁵ καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ· Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱὸς Θεοῦ. ³⁶ καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετ ἡ συγγενὴς σου καὶ αὐτὴ συνεληφυῖα υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ· ³⁷ ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ πᾶν ῥῆμα. ³⁸ εἶπεν δὲ Μαριάμ· Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ' αὐτῆς ὁ ἄγγελος.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)

24 Ὕστερα λοιπόν ἀπό τίς ἡμέρες αὐτές ἔμεινε ἔγκυος ἡ σύζυγός του ἡ Ἐλισάβετ, καί ἐπί πέντε μῆνες ἀπό συστολή ἔκρυβε μέ ἐπιμέλεια τήν ἐγκυμοσύνη της.

25 Ὅταν ὅμως πλέον δέν μποροῦσε νά κρυφτεῖ, ἔλεγε σ’ αὐτούς πού ἤθελαν νά τήν συγχαροῦν: μοῦ ἔκανε αὐτό τό καλό ὁ Θεός ἔτσι, σέ περασμένη ἡλικία, τίς ἡμέρες αὐτές πού ἐπέβλεψε μέ εὐμένεια σέ μένα γιά νά μοῦ ἀφαιρέσει τή ντροπή πού ἔνιωθα ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ἐξαιτίας τῆς στειρότητας καί τῆς ἀτεκνίας μου.

26 Τόν ἕκτο μήνα τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς Ἐλισάβετ ἔστειλε ὁ Θεός τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ σέ μία πόλη τῆς Γαλιλαίας πού λεγόταν Ναζαρέτ,

27 σέ μία παρθένα κόρη πού ἦταν ἀρραβωνιασμένη μ’ ἕναν ἄνδρα πού λεγόταν Ἰωσήφ. Ἡ παρθένος αὐτή κόρη καταγόταν ἀπό τή γενιά τοῦ Δαβίδ, καί τό ὄνομά της ἦταν Μαριάμ.

28 Μόλις μπῆκε ὁ ἄγγελος στό δωμάτιό της, τῆς εἶπε: Χαῖρε σύ, πού εἶσαι προικισμένη ἀπό τόν Θεό μέ πολλές καί ἐξαιρετικές χάριτες. Ὁ Κύριος εἶναι μαζί σου, κι αὐτός σέ γέμισε μέ τίς χάριτές του. Ἔχεις εὐλογηθεῖ ἐσύ ὅσο καμία ἄλλη γυναίκα.

29 Αὐτή ὅμως, ὅταν εἶδε τόν ἄγγελο, ταράχθηκε πολύ ἀπ’ τό λόγο πού τῆς εἶπε καί σκεπτόταν μέσα της ποιά σημασία καί ποιό σκοπό νά εἶχε ἄραγε ὁ χαιρετισμός αὐτός.

30 Κι ὁ ἄγγελος τῆς εἶπε: Μή φοβᾶσαι, Μαριάμ, ἀλλά νά χαίρεσαι, διότι ὁ Θεός σέ ἔκρινε ἄξια νά δεχθεῖς τήν ἐξαιρετική εὔνοια καί χάρη του.

31 Καί νά ποιά εἶναι ἡ ἐξαιρετική χάρη πού δέν τήν ἔλαβε ποτέ καμία ἄλλη γυναίκα ἀλλά ἐσύ μόνο ἀξιώθηκες νά λάβεις: Θά συλλάβεις στήν κοιλιά σου καί θά γεννήσεις υἱό καί θά τοῦ δώσεις τό ὄνομα ≪Ἰησοῦς≫.

32 Αὐτός θά εἶναι μεγάλος καί λόγῳ τῆς ἁγιότητος καί λό­γῳ τοῦ ἀξιώματός του. Κι ἐνῶ μέ τήν ἐνανθρώπησή του θά γίνει τέλειος ἄνθρωπος, θά ἀναγνωρισθεῖ ὅτι εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ὑψηλότερος καί ἀνώτερος ἀπ’ ὅλα καί ἐξουσιάζει τά πάντα. Καί θά τόν ἀνυψώσει ὁ Κύριος ὁ Θεός καί ὡς ἄνθρωπο. Θά τοῦ δώσει τό θρόνο τοῦ προπάτορά του Δαβίδ.

33 Καί θά βασιλεύσει αἰώνια ὡς ἀθάνατος καί παντοτινός ἀρχιερέας καί βασιλιάς στούς πιστούς ὅλων τῶν γενεῶν, οἱ ὁποῖοι θά ἀποτελοῦν τήν πνευματική καί ἀληθινή οἰκογένεια τοῦ Ἰακώβ· καί ἡ βασιλεία του δέν θά ἔχει τέλος, ὅπως ἡ βασιλεία τῶν ἐπίγειων βασιλέων, ἀλλά θά εἶναι ἀτελείωτη καί παντοτινή, ἐπειδή θά εἶναι θεϊκή.

34 Εἶπε τότε ἡ Μαριάμ στόν ἄγγελο: Πῶς θά γίνει τό πρωτοφανές καί πρωτάκουστο αὐτό μυστήριο καί πῶς θά συλλάβω καί θά γεννήσω, ἀφοῦ δέν ἔχω συζυγική σχέση μέ ἄνδρα;

35 Καί ὁ ἄγγελος τῆς ἀποκρίθηκε: Θά ἔλθει σέ σένα τό Πνεῦμα τό Ἅγιον. Αὐτό θά σέ καθαρίσει ἀπό τό προπατορικό ἁμάρτημα καί θά σέ ἐξαγιάσει. Καί ἡ δύναμη τοῦ Ὑψίστου θά ρίξει τή δημιουργική καί προστατευτική σκέπη της πάνω σου. Γι’ αὐτό καί τό ἀπολύτως ἀναμάρτητο καί ἅγιο βρέφος πού θά γεννηθεῖ μέ τόν ὑπερφυσικό αὐτό τρόπο, θά ἀναγνωρισθεῖ ὅτι εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ.

36 Καί γιά νά βεβαιωθεῖς ὅτι θά γίνει πραγματικά τό μεγάλο αὐτό θαῦμα σέ σένα, σοῦ γνωστοποιῶ κι ἕνα ἄλλο, μικρότερο βέβαια θαῦμα, τό ὁποῖο ὅμως δέν θά τό περίμενες. Ἰδού, ἡ συγγενής σου Ἐλισάβετ ἔχει συλλάβει κι αὐτή ἕνα ἀγόρι στή γεροντική της ἡλικία. Καί βρίσκεται στόν ἕκτο μήνα τῆς ἐγκυμοσύνης της αὐτή, πού τήν ἀποκαλοῦσαν ὅλοι ἕως τώρα στείρα.

37 Κι ὅμως τώρα εἶναι ἔγκυος, διότι κανένα πράγμα δέν εἶναι ἀδύνατο στόν Θεό, κάθε τι θαυμαστό καί καταπληκτικό πού ὁ ἀσθενής ἄνθρωπος θά ἰσχυριζόταν ὅτι εἶναι ἀνώτερο ἀπό τίς δυνάμεις του.

38 Τότε εἶπε ἡ Μαριάμ: Ἰδού εἶμαι ἡ δούλη τοῦ Κυρίου, πρόθυμη νά ὑπηρετήσω τίς βουλές του. Μακάρι νά γίνει σέ μένα ὅπως τό εἶπες. Καί μόλις εἶπε αὐτά τά λόγια, μέ τά ὁποῖα ἐκδήλωσε ταπεινά τήν ὑποταγή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἐμπιστεύθηκε τόν ἑαυτό της στήν πρόνοιά του, ἔφυγε ἀπ’ αὐτήν ὁ ἄγγελος.

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)