05.03.2021 ΠΑΡΑΣΚΕΥH ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Τῌ ΠΑΡΑΣΚΕΥῌ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Ἐκ τοῦ κατὰ Μάρκον

ιε΄ 20, 22, 25, 33 - 41

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, οἱ στρατιῶται παραλαβόντες τὸν Ἰησοῦν ἐξάγουσιν αὐτὸν, ἵνα σταυρώσωσιν αὐτόν. Καὶ φέρουσιν αὐτὸν ἐπὶ Γολγοθᾶν τόπον, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον κρανίου τόπος. Ἦν δὲ ὥρα τρίτη καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν. ³³ Γενομένης δὲ ὥρας ἕκτης σκότος ἐγένετο ἐφ' ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης· ³⁴ καὶ τῇ ὥρᾳ τῇ ἐνάτῃ ἐβόησεν ὁ Ἰησοῦς φωνῇ μεγάλῃ λέγων· Ἐλωῒ Ἐλωῒ, λιμᾶ σαβαχθανί; ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον, ὁ Θεός μου ὁ Θεός μου, εἰς τί με ἐγκατέλιπες; ³⁵ καί τινες τῶν παρεστηκότων ἀκούσαντες ἔλεγον· Ἴδε Ἠλίαν φωνεῖ. ³⁶ δραμὼν δέ εἷς καὶ γεμίσας σπόγγον ὄξους περιθεὶς τε καλάμῳ ἐπότιζεν αὐτόν λέγων· Ἄφετε ἴδωμεν εἰ ἔρχεται Ἠλίας καθελεῖν αὐτόν. ³⁷ ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀφεὶς φωνὴν μεγάλην ἐξέπνευσε. ³⁸ Καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάτω. ³⁹ Ἰδὼν δὲ ὁ κεντυρίων ὁ παρεστηκὼς ἐξ ἐναντίας αὐτοῦ ὅτι οὕτω κράξας ἐξέπνευσεν, εἶπεν· Ἀληθῶς ὁ ἄνθρωπος οὗτος υἱὸς ἦν Θεοῦ. ⁴⁰ Ἦσαν δὲ καὶ γυναῖκες ἀπὸ μακρόθεν θεωροῦσαι, ἐν αἷς ἦν καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου τοῦ μικροῦ καὶ Ἰωσῆ μήτηρ καὶ Σαλώμη, ⁴¹ αἳ καὶ ὅτε ἦν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ἠκολούθουν αὐτῷ καὶ διηκόνουν αὐτῷ, καὶ ἄλλαι πολλαὶ αἱ συναναβᾶσαι αὐτῷ εἰς Ἱεροσόλυμα.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)

20 Κι ἀφοῦ τόν περιέπαιξαν, τοῦ ἔβγαλαν τόν κόκκινο μανδύα καί τόν ἔντυσαν μέ τά δικά του ροῦχα, καί τόν ἔβγαλαν ἔξω ἀπ’ τήν πόλη γιά νά τόν σταυρώσουν.

22 Καί τόν ἔφεραν στόν τόπο πού λέγεται Γολγοθᾶς, ὄνομα πού σημαίνει τόπος κρανίου.

25 Ἡ ὥρα ἦταν τρεῖς ἀπό τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου, δηλαδή ἐννέα τό πρωί, ὅταν τόν σταύρωσαν.

33 Κι ὅταν ἡ ὥρα ἔγινε ἕξι ἀπ’ τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου, δηλαδή δώδεκα τό μεσημέρι, ἔπεσε σκοτάδι σ’ὅλη τή γῆ μέχρι τίς ἐννέα, δηλαδή μέχρι τίς τρεῖς τό ἀπόγευμα.

34 Καί γύρω στίς τρεῖς τό ἀπόγευμα ὁ Κύριος φώναξε μέ μεγάλη φωνή: Ἐλωΐ, Ἐλωΐ, λιμᾶ σαβαχθανί, τό ὁποῖο σημαίνει: Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μέ ἐγκατέλειψες;

35 Καί μερικοί ἀπό ἐκείνους πού στέκονταν ἐκεῖ, ὅταν τό ἄκουσαν αὐτό, ἔλεγαν: Γιά δές, φωνάζει τόν Ἠλία.

36 Ἔτρεξε τότε ἕνας καί γέμισε ἕνα σφουγγάρι μέ ξίδι, κι ἀφοῦ τό στερέωσε πάνω σ’ ἕνα καλάμι, τοῦ ἔδινε νά πιεῖ λέγοντας: Ἀφῆστε με καί μή μ’ ἐμποδίζετε νά προλάβω τή λιποθυμία του, γιά νά δοῦμε ἄν θά ἔλθει ὁ Ἠλίας νά τόν κατεβάσει.

37 Τότε ὁ Ἰησοῦς ἔβγαλε μιά δυνατή φωνή καί ξεψύχησε.

38 Τότε τό καταπέτασμα τοῦ ναοῦ πού χώριζε τά Ἅγια ἀπό τά Ἅγια τῶν Ἁγίων σκίστηκε στά δύο, ἀπό πάνω ἕως κάτω.

39 Κι ὁ ἑκατόνταρχος πού στεκόταν ἀπέναντί του, ὅταν εἶδε μαζί μέ τά ἄλλα ἔκτακτα σημεῖα πού συνέβησαν καί ὅτι ὁ Ἰησοῦς ξεψύχησε ὄχι ἀπό ἐξάντληση, ὅπως πέθαιναν οἱ σταυρωμένοι, ἀλλά ἀφοῦ ἔβγαλε δυνατή φωνή, πού δέν ἔδειχνε κανένα σημεῖο θανάτου, εἶπε: Ἀληθινά, ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἦταν υἱός Θεοῦ. 

40 Ἐκεῖ μάλιστα ἦταν καί μερικές γυναῖκες πού παρακολουθοῦσαν ἀπό μακριά. Ἀνάμεσα σ’ αὐτές ἦταν καί ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἡ Μαρία ἡ μητέρα τοῦ Ἰακώβου τοῦ μικροῦ καί τοῦ Ἰωσῆ, καί ἡ Σαλώμη.

41 Αὐτές, κι ὅταν ἦταν ὁ Ἰησοῦς στή Γαλιλαία, τόν ἀκολουθοῦσαν καί τόν ὑπηρετοῦσαν. Μαζί μ’ αὐτές ἦταν ἐκεῖ κι ἄλλες πολλές γυναῖκες, οἱ ὁποῖες ἀνέβηκαν μαζί του ἀπό τή Γαλιλαία στά Ἱεροσόλυμα.

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ¨Ο ΣΩΤΗΡ¨»)