25.09.2020 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΙΣΤ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΙΣΤ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα   1:7-17

Ἀδελφοί, ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἧς ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει, γνωρίσας ἡμῖν ὁ Θεὸς τὸ μυστήριον τοῦ θελήματος αὐτοῦ, κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ ἣν προέθετο ἐν αὐτῷ· εἰς οἰκονομίαν τοῦ πληρώματος τῶν καιρῶν, ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰ πάντα ἐν τῷ Χριστῷ, τά τε ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς· ἐν αὐτῷ, ἐν ᾧ καὶ ἐκληρώθημεν, προορισθέντες κατὰ πρόθεσιν τοῦ τὰ πάντα ἐνεργοῦντος, κατὰ τὴν βουλὴν τοῦ θελήματος αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς εἰς ἔπαινον τῆς δόξης αὐτοῦ τοὺς προηλπικότας ἐν τῷ Χριστῷ· ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς ἀκούσαντες τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, τὸ Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας ὑμῶν· ἐν ᾧ καὶ πιστεύσαντες ἐσφραγίσθητε τῷ πνεύματι τῆς ἐπαγγελίας τῷ ἁγίῳ, ὅς ἐστιν ἀρραβὼν τῆς κληρονομίας ἡμῶν, εἰς ἀπολύτρωσιν τῆς περιποιήσεως, εἰς ἔπαινον τῆς δόξης αὐτοῦ. Διὰ τοῦτο κἀγώ, ἀκούσας τὴν καθ᾽ ὑμᾶς πίστιν ἐν τῷ Κυρίῳ ᾽Ιησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην τὴν εἰς πάντας τοὺς ἁγίους, οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ ὑμῶν μνείαν ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου, ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, ὁ Πατὴρ τῆς δόξης, δώῃ ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ (κ. Παναγιώτη Τρεμπέλα)

7 Καί πραγματικά εἶναι μεγάλη καί ἔνδοξη ἡ χάρις του, ἀφοῦ μέ τήν ἕνωση καί τήν κοινωνία μας μέ τόν Υἱό του ἀποκτήσαμε τήν ἀπελευθέρωσή μας μέ τό αἷμα του, τό ὁποῖο ἔδωσε ὡς λύτρο γιά τήν ἐξαγορά μας. Κι ἔτσι λάβαμε τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν σύμφωνα μέ τόν πλοῦτο τῆς χάριτός του.

8 Καί μᾶς ἔδωσε τόσο πλούσια τή χάρη του αὐτή, ὥστε νά ξεχειλίζει καί νά περισσεύει σέ μᾶς μέ κάθε σοφία, γιά νά γνωρίσουμε αὐτόν καί τά μυστήριά του, καί μέ κάθε φρόνηση, γιά νά κανονίζουμε συνετά τά ζητήματα τῆς πρόσκαιρης ζωῆς μας. 

9 Καί μᾶς ἔκανε σοφούς καί συνετούς μέ τό νά μᾶς γνωστοποιήσει τό θέλημά του, πού ἦταν κρυμμένο καί δέν μπορούσαμε μόνοι μας νά τό μάθουμε· διότι τό εἶχε προσχεδιάσει μόνος του, σύμφωνα μέ τήν ἀγαθή θέληση πού εἶχε νά σώσει τόν ἄνθρωπο, καί τό εἶχε κρυμμένο στά βάθη τῆς ἀγάπης του.

10 Σκοπός τοῦ σχεδίου αὐτοῦ ἦταν ἡ τακτοποίηση τοῦ οἴκου του, δηλαδή τῆς Ἐκκλησίας του. Ἡ τακτοποίηση καί οἰκονομία αὐτή θά πραγματοποιοῦνταν ὅταν θά συμπληρώνονταν οἱ καθορισμένοι χρόνοι καί θά ἐρχόταν ὁ κατάλληλος καιρός γιά νά συνενώσει τά πάντα στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ φέροντάς τα σέ κοινωνία μαζί του· δηλαδή καί τούς ἀγγέλους τοῦ οὐρανοῦ καί τούς ἀνθρώπους τῆς γῆς, πού ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν τους ἦταν τελείως χωρισμένοι ἀπό τόν οὐράνιο κόσμο. Καί ἔκανε τήν ἕνωση αὐτή διαμέσου τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ.

11 Μέσῳ αὐτοῦ, τοῦ Χριστοῦ δηλαδή, καί ἐμεῖς ἐκλεχθήκαμε σάν νά μᾶς ἔπεσε κλῆρος, χωρίς νά κοπιάσουμε. Ἀλλά ἐάν ἡ ἐκλογή μας αὐτή ἔγινε χωρίς ἐμεῖς νά τήν περιμένουμε, δέν ἦταν ὅμως τυχαία καί ἄγνωστη στό Θεό. Προορισθήκαμε καί ἐκλεχθήκαμε σύμφωνα μέ τό προαιώνιο σχέδιο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ὅλα τά ἐνεργεῖ σύμφωνα μέ τήν ἐλεύθερη κρίση καί ἀπόφαση τοῦ θελήματός του, 

12 γιά νά εἴμαστε ἐκεῖνοι πού θά ὑμνοῦμε τή δοξασμένη ἀγαθότητά του, ἐμεῖς οἱ Ἰουδαῖοι Χριστιανοί, πού εἴχαμε ἀπό πρίν στηρίξει τήν ἐλπίδα μας στό Μεσσία Χριστό.

13 Ἀλλά κι ἐσεῖς πού ἤσασταν κάποτε εἰδωλολάτρες, μέ τήν ἕνωση καί κοινωνία σας μέ τόν Χριστό, ἀφοῦ ἀκούσατε τό λόγο τοῦ κηρύγματος πού εἶναι ἡ ἴδια ἡ ἀλήθεια, δηλαδή τό χαρμόσυνο κήρυγμα τῆς σωτηρίας σας, κι ἀφοῦ πιστέψατε σ’ αὐτό, σφραγισθήκατε μέ τή σφραγίδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σύμφωνα μέ τίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ.

14 Καί τό Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι ὁ ἀρραβώνας πού μᾶς δόθηκε ὡς ἐγγύηση γιά τήν κληρονομιά μας. Καί ἡ κληρονομιά αὐτή τῆς αἰώνιας βασιλείας θά μᾶς δοθεῖ, γιά νά ἐλευθερωθεῖ ὁ λαός πού ἀνήκει στό Χριστό καί εἶναι κτῆμα του, κι ἔτσι νά ὑμνεῖται ἡ δόξα του.

15 Ἐπειδή λοιπόν κι ἐσεῖς συγκαταλέγεσθε στό λαό τοῦ Χριστοῦ, γι’ αὐτό κι ἐγώ, σάν ἄκουσα τήν πίστη πού ἔχετε στόν Κύριο Ἰησοῦ, καθώς καί τήν ἀγάπη πού δείχνετε χωρίς ἐξαιρέσεις σ’ ὅλους τούς Χριστιανούς,

16 δέν παύω νά εὐχαριστῶ τόν Θεό γιά σᾶς καί νά μνημονεύω τά ὀνόματά σας στίς προσευχές μου.

17 Καί ζητῶ σ’ αὐτές, ὁ Θεός τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Πατήρ στόν ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα, νά σᾶς δώσει πνευματικό χάρισμα σοφίας καί φανερώσεως τῶν θείων ἀληθειῶν, γιά νά φωτισθεῖτε καί νά λάβετε κατά τό δυνατόν τέλεια γνώση τῆς ἀγαθότητός του καί τοῦ ἄπειρου μεγαλείου του.

(Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΕΚΔΟΣΙΣ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ “Ο ΣΩΤΗΡ”»)